Η Αγάπη, ο Ερωτας, είναι το ωραιότερο πράγμα που πρωτοβγαίνει στην ζωή του ανθρώπου. Όπως ένα λουλούδι που ανθεί γιατί ακόμα δεν ξέρει τι του γίνεται: Δηλαδή, μπερδεύει μέσα του την αγάπη που πρόκειται να δώσει στον Θεό, και την δίνει σ’έναν άνθρωπο. Αυτή, είναι η πρώτη Αγάπη. Γιατί βασικά, δεν αγαπά τον άλλο άνθρωπο…Μπορεί αυτός να είναι με όλα τα ελαττώματα του κόσμου. Δεν τα βλέπει. «Ήρθε αυτός, γιατί ήταν έτοιμη η ψυχή μου να αγαπήσει». Αγαπά αυτό το πρόσωπο, γιατί αγαπά την Αγάπη…Και η Αγάπη αυτή, είναι ο Θεός. Το κάνει λοιπόν σε πρόσωπο ορατό, αντί να το κάνει στο Αόρατο, στην Πηγή της Αγάπης δηλαδή… Και συνήθως γίνεται και μια αποτυχία όπως πρέπει να γίνει – για να ανοίξει τα μάτια του ο άνθρωπος, να δεί…
ΜΟΝΑΧΗ ΓΑΒΡΗΙΛΙΑ
