Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010

Κυριακή 21 Νοεμβρίου: Εισόδεια Υπεραγίας Θεοτόκου


ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ Ν Λουκά Γ 38 - 42, ια' 27 - 28

Ό Κύριος γίνεται δεκτός για φιλοξενία στο σπίτι δύο αδελφών, της Μάρθας και της Μαρίας. Γε­γονός σημαντικό. Χαίρονται και οι δύο. Κατά βάθος τρέφουν και οι δύο τα ιδία αισθήματα προς τον θείο Διδάσκαλο. Έχουν τις ίδιες διαθέσεις λατρείας και υποταγής. Διαφέρουν μόνο στον τρόπο εκφράσεως. Διαφορετικά εκφράζει τον πλούσιο εσωτερικό της κόσμο ή μία και διαφορετικά ή άλλη. Κάνουν διαφορετική εκλογή ή κάθε μια!

Τα πολλά.

Κοιτάξτε την Μάρθα. Τρέχει εδώ και εκεί και προετοιμάζει με όλη της την καρδιά το γεύμα. Θέλει να ευχαρίστηση τον μεγάλο της Επισκέπτη με το παραπάνω. Αυτή είναι ή λαχτάρα της. Σ' αυτό αποβλέπει ό χαρούμενος κόπος της. Και όμως ό Ιησούς την παρατηρεί: «Μάρθα, Μάρθα, μέριμνας και τυρβάζη περί πολλά· ενός δέ έστι χρεία»! Ό Κύριος δεν επιδοκιμάζει την υπερβολική της απορρόφηση από τα υλικά πράγματα.
Πόσες φορές και στις μέρες μας ό Ιησούς βρίσκεται στην δυσάρεστη θέση να κάνη την ιδία παρατήρηση! Πόσες φορές κι εμείς, όπως ή Μάρθα, τον αναγ­κάζουμε να μάς επιτίμηση με τα ιδία λόγια! Πόσες φορές θα μπορούσε να πή και σε μάς: Παι­δί μου, ασχολείσαι με χίλια δυο πράγματα. Δεν είναι αμαρτωλά, αυτά καθ' έαυτά. Όμως δεν είναι το ένα, το μοναδικό, το αναγκαίο, εκείνο πού ωφελεί.
Πράγματι. Προσέξατε την βι­βλιοθήκη ενός φίλου σας. Μπορεί να μην έχη βιβλία-νάρκες, πού γκρεμίζουν συθέμελα την οικο­γένεια, πού χτυπούν την πίστη. Περιέχει βιβλία αχρωμάτιστα, ηθικώς αδιάφορα.
Πάντως δεν θα βρήτε ένα βι­βλίο χριστιανικής μορφώσεως και οικοδομής. Δεν θα συναντήσετε το Βιβλίο, το ένα και μοναδικό, την 'Αγία Γραφή. Και θα θυμηθήτε την επιτίμηση του Κυρίου: «Μεριμνάς και τυρβάζη περί πολλά... »
Συζητήσατε με ένα γονέα. Ποιά είναι τα όνειρα του, ποιες φιλοδοξίες τρέφει, πού ξοδεύει τον ιδρώτα του σχετικά με τα παι­διά του. Να μάθουν κάποια ξένη γλώσσα, να αποκτήσουν γενική μόρφωση, ανάλογη με το πνεύμα της εποχής.
Είναι κακό αυτό; Όχι. Πότε όμως; Όταν δεν θυσιάζεται το μάθημα του κατηχητικού στο βωμό της ξένης γλώσσας. Όταν ή πα­ρουσία σε κάποιο φροντιστήριο, δεν γίνεται με απουσία από τη θεία Λειτουργία. Διαφορετικά ισχύει το: «Μεριμνάς...»
Τί να πή κανείς για όσους περι­φρονούν την θεία Λειτουργία και προτιμούν το κυνήγι, την εκδρομή. Η για τις νοικοκυρές εκείνες πού ακούνε τη λειτουργία από το ραδι­όφωνο ενώ τακτοποιούν διάφορες δουλειές στο σπίτι;

Ό Ένας!

Ό Κύριος όμως προσθέτει και κάτι άλλο στην παρατήρηση του προς την Μάρθα: «Μαρία δέ την άγαθήν μερίδα έξελέξατο», της λέει. Εσύ φροντίζεις για τα υλικά φαγητά. Ή αδελφή σου όμως έκανε πιο επιτυχημένη εκλογή. Διάλεξε για τον εαυτό της την «άγαθήν μερίδα», τα πνευματικά και αιώνια αγαθά, έμενα τον ίδιο, πού είμαι το μόνο και άκρο αγαθό για την ανθρώπινη ψυχή.
Πόσο λίγοι, και από τούς ση­μερινούς ανθρώπους, κάνουν την επιτυχημένη εκλογή της Μαρίας! Αγωνιούν και κοπιάζουν να διαλέξουν το πιο καλό ψυγείο ή την πιο καλή θερμάστρα, το καλύτερο αυτοκίνητο ή τα ωραι­ότερα έπιπλα. Και αποτυγχάνουν να διαλέξουν για τη ζωή τους τον Ένα και μοναδικό θησαυρό, τον Ένα και πολύτιμο μαργαρίτη, τον Κύριο Ιησού! Προσπαθούν να διαλέξουν ως σύζυγο, άνδρα ή γυ­ναίκα, για να αφοσιωθούν σ' αυτό Ισοβίως (και πόσες φορές δεν το επιτυγχάνουν!) και παραλείπουν να διαλέξουν για ισόβιο σύντρο­φο της ζωής τους τον Νυμφίο της ψυχής, τον Εμμανουήλ!
Ένας βασιλιάς, πού είχε κάνει αυτή την επιτυχημένη εκλογή στη ζωή του, ό Δαβίδ, έψαλλε γεμάτος θείο έρωτα προς τον εκλεκτό της καρδιάς του: «Τί γάρ μοι υπάρχει έν τω ουρανώ, και παρά σού τί ηθέλησα έπί της γης; Έξέλιπεν ή καρδία μου και ή σαρξ μου, ό Θεός της καρδίας μου και ή μερίς μου... Έμοί δέ το προσκολλάσθαι τω Θεώ αγαθόν έστι» (Ψάλμ. οβ' 25,28). Τίποτε άλλο δεν μπορεί να έλκυση και να θέλξη την ψυχή μου έκτος από Εσένα λατρευτέ, Κύριε μου. Να μπορούσε και ό καθένας από εμάς να μιμηθή τον φλογερό αυτόν εραστή τού ουράνιου Νυμφίου μας!