Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009

Κατάθεσις Τιμίας Ζώνης της Θεοτόκου

Σήμερα η Εκκλησία μας γιορτάζει την ανακομιδή της τιμίας Ζώνης της Θεοτόκου. Οι γνώμες για ποίος αυτοκράτορας την έκανε διίστανται,άλλοι λένε ότι έγινε από το βασιλιά Αρκάδιο και άλλοι από το γιο του Θεοδόσιο τον Β'.Η τιμία Ζώνη μεταφέρθηκε από την Ιερουσαλήμ στην Κωνσταντινούπολη και τοποθετήθηκε σε μία χρυσή θήκη.Η θήκη αυτή,ονομάστηκε Αγία Σωρός.Ο βασιλιάς Λέων ο Σοφός,άνοιξε την Αγία Σωρό,μετά από 410χρόνια για να επικαλεσθεί την Θεία Χάρη της,επειδή η σύζυγός του διακατέχετο από έναν δαίμονα.Αφού λοιπόν την προσκύνησαν,ο Πατριάρχης άπλωσε την τίμια Ζώνη επάνω στη βασίλισσα και αμέσως ελευθερώθηκε από το δαιμόνιο.
















Απολυτίκιο.Ήχος πλ.δ’.
Θεοτόκε Αειπάρθενε,των ανθρώπων η σκέπη, Εσθήτα και Ζώνην του αχράντου σου σώματος, κραταιάν τη πάλει σου περιβολήν εδωρήσω,τω ασπόρω τόκω σου άφθαρτα διαμείναντα,επί σοι γαρ και φύσις,καινοτομείται και χρόνος.Διό δυσωπούμεν σε,ειρήνην τη πολιτεία σου δώρησαι,και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.

Κοντάκιον Ήχος β’.Την εν πρεσβείαις.
Την θεοδόχον γαστέρα σου Θεοτόκε,περιλαβούσα η Zώνη σου η τιμία,κράτος τη πόλει σου απροσμάχητον,και θησαυρός υπάρχει,των αγαθών ανέκλειπτος,η μόνη τεκούσα αειπάρθενος.

Ο Άγιος Aidan (Σκωτσέζος)
















Λεπτομέρειες για τη ζωή αυτού του αγίου της ορθοδοξίας,μπορεί να βρει ο αναγνώστης στο βιβλίο "Οι Άγιοι των Βρετανικών Νήσων",του Χριστόφορου Κων.Κομμοδάτου, επισκόπου Τελμησσού,Αθήναι 1985.

Ανακαίνηση του Ναού της Θεοτόκου εν τω Νεωρίω

Ο ανακαινισθείς ναός της Θεοτόκου στο Νεώριο,ήταν κτήμα του πατρικίου Αντωνίου,που βρισκόταν μέσα στην αυλή του σπιτιού του.Κατά την αναπαλαίωση ο ναός έλαβε θαυματουργική χάρη και έκανε πολλά θαύματα σε πολλούς που προσέρχονταν σ'αυτόν με πίστη.Όταν πέθανε ο πατρίκιος Αντώνιος,ο ναός εγκαταλείφθηκε και ερήμωσε.Όταν δε ο βασιλιάς Ρωμανός Α'Λεκαπηνός ετοιμαζόταν να τον γκρεμίσει,ο επιστάτης της κατεδαφίσεως του ναού εμποδίστηκε με οπτασία της Θεοτόκου.Τότε αποφασίστηκε να ανακαινισθεί ο ναός και με χρυσόβουλο εξασφαλίστηκε ετήσια χορήγηση για τη συντήρηση του.

Οι Άγιοι Τέσσερις Μάρτυρες από την Πέργη της Παμφυλίας





Μαρτύρησαν,αφού τους ανάγκασαν να τρέξουν μέσα στη φωτιά.





Ο Άγιος Φιλέορτος



Μαρτύρησε δια ξίφους.



Ο Άγιος Διάδοχος



Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον Βίο του Αγίου.



Οι Άγιοι Επτά Παρθένοι από τη Γάζα




Μαρτύρησαν δια ξίφους.



Οι Άγιοι 366 Μάρτυρες από τη Νικομήδεια




Όλοι μαρτύρησαν δια ξίφους.






Η Αγία Cuthburge (Βρετανίδα)

Λεπτομέρειες για τη ζωή αυτής της αγίας της ορθοδοξίας,μπορεί να βρει ο αναγνώστης στο βιβλίο "Οι Άγιοι των Βρετανικών Νήσων",του Χριστόφορου Κων.Κομμοδάτου,επισκόπου Τελμησσού,Αθήναι 1985.

Κυριακή 30 Αυγούστου 2009

Ο Άγιος Αλέξανδρος Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης (εορτή Αλέξανδρος)

Ήταν,όπως λέγουν,"αποστολικοίς χαρίσμασι λαμπρυνόμενος".Σαν πρεσβύτερος ακόμα, διακρινόταν για τη μεγάλη του ευσέβεια, την αρετή και την αγαθότητα του.Στην Α' Οικουμενική σύνοδο,που έγινε στη Νίκαια της Βιθυνίας,ο τότε Πατριάρχης τον εξέλεξε αντιπρόσωπο του.Και όταν στη Σύνοδο αυτή καταδικάστηκε ο Άρειος,ο Αλέξανδρος,αν και γέροντας 70 χρονών,δέχθηκε να περιοδεύσει στη Θράκη,Μακεδονία,Θεσσαλία και στην υπόλοιπη Ελλάδα,για να διδάξει και να γνωστοποιήσει τα ορθά δόγματα των αποφάσεων της Συνόδου της Νικαίας.Αλλά ενώ βρισκόταν στην περιοδεία αυτή,ο πατριάρχης Μητροφάνης απεβίωσε.Όρισε όμως διάδοχο του τον Αλέξανδρο,διότι,παρά το γήρας του,είχε τα κατάλληλα εφόδια για τη διακυβέρνηση της αρχιεπισκοπής της πρωτεύουσας.Πράγματι,σαν Πατριάρχης ο Αλέξανδρος ανταποκρίθηκε σωστά στις δύσκολες περιστάσεις των καιρών.Τότε ο Άρειος είχε εξαπατήσει το βασιλιά Κωνσταντίνο ότι δήθεν πιστεύει ορθά.Και ο βασιλιάς διέταξε τον Αλέξανδρο να αφήσει τον Άρειο να μετέχει της Θείας Κοινωνίας.Ο Αλέξανδρος,λυπημένος,προσευχήθηκε στο Θεό και ζήτησε τη βοήθεια Του.Η δέηση του Ιεράρχη εισακούσθηκε.Και το πρωί που ο Άρειος με πομπή θα πήγαινε στην εκκλησία,βρέθηκε το σώμα του σχισμένο και σκωληκόβρωτο! Ο Άγιος Αλέξανδρος απεβίωσε ειρηνικά το 340 μ.Χ.

Απολυτίκιο.Ήχος γ'.Την ωραιότητα.
Μύσται ουράνιοι αποδεικνύμενοι,θείοι εκφάντορες τω κόσμω ώφθητε,την Εκκλησίαν του Χριστού, ποιμάναντες θεαρέστως,ιερέ Αλέξανδρε,της Τριάδος ο πρόμαχος,Ιωάννη ένδοξε, ο της χάριτος τρόφιμος,και Παύλε Ιερέων ακρότης,όθεν υμάς ανευφημούμεν.

Ο Ιερομάρτυς Φιλωνίδης (ή Φιλονείδης)

Ο Ιερομάρτυρας Φιλωνίδης (ή Φιλονείδης) γεννήθηκε στην Κύπρο γύρω στο 250 μ.Χ.Σε νεαρή ηλικία κλήθηκε να υπηρετήσει την Εκκλησία του Χριστού στο Κούριο,μια πόλη μεγάλη και περιώνυμη για τη λατρεία του Απόλλωνα, στην αρχή ως αναγνώστης,ύστερα ως διάκονος και πρεσβύτερος και μετά τον θάνατο του επισκόπου του Κουρίου ως επίσκοπος.
Όταν ξέσπασε ο τρομερός διωγμός του Διοκλητιανού,ο τότε ηγεμόνας της Κύπρου Μάξιμος, συνέλαβε τον Άγιο Φιλωνίδη και τον έριξε στη φυλακή μαζί με τα τρία πνευματικά παιδιά του,τον ιερέα Αριστοκλή,τον διάκονο Δημητριανό κι τον αναγνώστη Αθανάσιο.Ένα πρωί,μόλις η αγία συντροφιά τέλειωσε την κατανυκτική της προσευχή τρεις δήμιοι μπήκαν μέσα στο κελί κι έσυραν έξω τον ιερέα Αριστοκλή,τον διάκονο Δημήτριο και τον αναγνώστη Αθανάσιο και τους θανάτωσαν με βίαιο τρόπο.Στον Άγιο Φιλωνίδη,είπαν να θυσιάσει στα είδωλα,αλλιώς θα τον ξεγύμνωναν και μεθυσμένοι σάτυροι θα ασελγούσαν στο σώμα του.Ο ιερομάρτυρας πάγωσε κυριολεκτικά, όταν το έμαθε και αφού προσευχήθηκε για πολλή ώρα με δάκρυα,σηκώθηκε,κάλεσε κοντά του μερικούς απ'τους κρατουμένους αδελφούς και τους φανέρωσε τις διαθέσεις του άρχοντα και την απόφαση του για αυτοθυσία.Ήθελε να μη σκανδαλισθεί κανένας από τον τρόπο που θα πέθαινε.Μετά σύρθηκε σιγά - σιγά σ'ένα διάδρομο κι από μια μυστική θυρίδα ανέβηκε σ'ένα ψηλό γκρεμό.Εκεί σκέπασε το πρόσωπο του με τον επενδύτη του,έκαμε τρεις φορές το σημείο του σταυρού κι ύστερα ρίχτηκε κάτω.Προτού το σώμα αγγίσει τη γη, η αγία ψυχή του ιερομάρτυρα λεύτερη πέταξε στον ουρανό.

Ο Όσιος Αλέξανδρος ηγεμόνας της Ρωσίας





Υπήρξε άρχοντας Βλαδημηρίας και Νεαπόλεως της Ρωσίας και έγινε μοναχός με το όνομα Αλέξιος. Απεβίωσε ειρηνικά το 1263. Ακολουθία του Οσίου αυτού συνέταξε ο Κωνσταντίνος Οικονόμος.

Ο Άγιος Ιωάννης Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης

Πρόκειται μάλλον για τον Ιωάννη τον ονομαζόμενο Ξιφιλίνο,που διαδέχτηκε τον Πατριάρχη Κωνσταντίνο τον Γ'.Γεννήθηκε το 1006 στην Τραπεζούντα και διακρίθηκε για τη μεγάλη του παιδεία και τα μεγάλα πολιτικά αξιώματα που είχε καταλάβει.Κατόπιν όμως αποσύρθηκε σε κάποια μονή της Βιθυνίας,όπου μόνασε 10 χρόνια.Από κει προσκλήθηκε για να καταλάβει τον πατριαρχικό θρόνο.Χειροτονήθηκε ιερέας,και μετά μια εβδομάδα-την 1η Ιανουαρίου 1064-επίσκοπος.Ο Ιωάννης λειτουργούσε και κήρυττε κάθε μέρα στους ναούς της πρωτεύουσας, επισκεύασε τις εικόνες της αγίας Σοφίας,και μοίραζε δωρεάν ψωμί και σιτάρι στους φτωχούς.Πέθανε το 1075,και να πως τον περιγράφει ένας από τους συγχρόνους του:"ανεφάνη ανήρ πρώτον μεν καθαρώτατος και αγνότατος και προ παντός ρύπου σωματικού καθάπαξ απεχόμενος.Έπειτα δε τα εις καταφρόνησιν χρημάτων και ακτημοσύνην τελείαν και την προς τους πένητας φιλανθρωπίαν και μετάδοσιν κατ'ουδέν ελάττων του περιβόητου εκείνου Ελεήμονος, και ταις άλλοις δε αρεταίς πάσαις συλλήβδην ειπείν αφθόνως κοσμούμενος,αλλά και τω λόγω πολύς, και παιδεύσεως πάσης μετειληχώς και νομομαθείς εξαίρετος".

Ο Άγιος Παύλος ο νέος,Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης

Για τον Πατριάρχη Παύλο δεν έχουμε σαφείς και συγκεκριμένες πληροφορίες.Μερικοί νομίζουν ότι πρόκειται για τον Παύλο τον Γ'.Αυτός πατριάρχευσε το 686-693. Προήδρευσε της Πανθέκτης λεγομένης Συνόδου.Άλλοι νομίζουν,ότι πρόκειται για τον Πατριάρχη Παύλο τον Δ'.Αυτός καταγόταν από την Κύπρο και έλαμψε,κατά τον Θεοφάνη, στα λόγια και στα έργα.Ανέβηκε στον θρόνο το 770 παραιτήθηκε δε στα τέλη Αυγούστου του 784 και αποσύρθηκε στη Μονή Φλώρου,όπου έζησε σαν απλός μοναχός μόνο δύο ή τρεις μήνες από την παραίτηση του.Ανήκε στους ζηλωτές της Ορθοδοξίας και διακρίθηκε για της ελεημοσύνες του.(Η μνήμη του - σε ορισμένους Συναξαριστές - περιττώς επαναλαμβάνεται και την 2α Σεπτεμβρίου).

Ο Όσιος Φαντίνος θαυματουργός

Καταγόταν από την Καλαβρία της Ιταλίας.Ο πατέρας του ονομαζόταν Γεώργιος,η δε μητέρα του Βρυαίνη.Από μικρός αφοσιώθηκε στην υπηρεσία της πίστης και ήταν τόσο ενάρετος και μορφωμένος,ώστε να τον παρακολουθούν και πολλοί μαθητές,που τους δίδασκε την έμπρακτη ευσέβεια.Σε ηλικία 60 χρονών,αφού πήρε δύο από τους μαθητές του,τον Βιτάλιο και τον Νικηφόρο,πήγε στην Πελοπόννησο,οπού εγκαταστάθηκε για λίγο καιρό στην Κόρινθο και έφερε πολλές ψυχές στη Σωτηρία.Κατόπιν επισκέφθηκε την Αθήνα,όπου προσκύνησε στον ναό της Θεοτόκου.Έπειτα πήγε στη Λάρισα και από κει στη Θεσσαλονίκη. Εδώ έμεινε οκτώ ολόκληρα χρόνια υπηρετώντας το Ευαγγέλιο και απεβίωσε ειρηνικά υπέργηρος (974).

Οι Άγιοι Έξι Μάρτυρες που μαρτύρησαν στη Μελιτινή




Μαρτύρησαν,αφού τους έπνιξαν μέσα στη θάλασσα.







Ο Όσιος Σαρματάς




Ασκητής της Έρημου.Απεβίωσε ειρηνικά.






Η Οσία Βρυαίνη



Ίσως είναι αυτή η μητέρα του Οσίου Φαντίνου.Απεβίωσε ειρηνικά.






Οι Άγιοι 16 Μάρτυρες οι Θηβαίοι




Μαρτύρησαν δια ξίφους






Ο Άγιος Ιεράρχης Ευλάλιος




Απεβίωσε ειρηνικά.Ίσως να είναι Κύπριος.






Ο Όσιος Φύλαξ
Άγνωστος στους Συναξαριστές.Αναφέρεται στον Ιεροσολυμιτικό Κώδικα 1096 φ.123 ως έξης:"Μνήμη των οσίων πατριαρχών Αλεξάνδρου,Ιωάννου και Παύλου του νέου και του οσίου Φύλακος"(6λ.Δημητριεύσκη,τυπικά Β'σελ.55).

Οι Άγιοι Φήλιξ,Φουρτουνάτος,Σεπτιμίνος και Ιανουάριος

Και οι τέσσερις διακρίθηκαν για τον αγώνα τους εναντίον της απιστίας.Συνελήφθησαν και ανακρίθηκαν για αρκετό χρονικό διάστημα.Ο έπαρχος για να τους αλλαξοπιστήσει, έφερε εθνικούς φιλοσόφους,που προσπάθησαν μπροστά τους να αποδείξουν ότι ο Χριστιανισμός είναι μωρία.Αλλά οι άξιοι υπηρέτες του Χριστού,ανέτρεπαν ένα προς ένα όλα τα αμαθή και σοφιστικά επιχειρήματα και ενέμειναν στην ομολογία του Χριστού. Τότε υπεβλήθησαν σε φρικτά βασανιστήρια και στο τέλος τους αποκεφάλισαν.

Σάββατο 29 Αυγούστου 2009

Αποτομή Κεφαλής Ιωάννου Προδρόμου (Νηστεία εκ πάντων)

"Ουκ εξεστί σοι έχειν,την γυναίκα του αδελφού σου".Δεν σου επιτρέπεται από το νόμο του Θεού να έχεις τη γυναίκα του αδελφού σου,ο όποιος ζει ακόμα.Λόγια του Τιμίου Προδρόμου,που αποτελούσαν μαχαιριές στις διεφθαρμένες συνειδήσεις του βασιλιά Ηρώδη Αντίπα και της παράνομης συζύγου του Ηρωδιάδος,που ήταν,γυναίκα του αδελφού του Φιλίππου.Ο Ηρώδης,μη ανεχόμενος τους ελέγχους του Προδρόμου,τον φυλάκισε.Σε κάποια γιορτή όμως των γενεθλίων του,ο Ηρώδης υποσχέθηκε με όρκο να δώσει στην κόρη της Ηρωδιάδος ότι ζητήσει,διότι του άρεσε πολύ ο χορός της.Τότε η αιμοβόρος Ηρωδιάς είπε στην κόρη της να ζητήσει στο πιάτο το κεφάλι του Ιωάννη.Πράγμα που τελικά έγινε. Έτσι,ο ένδοξος Πρόδρομος του Σωτήρα θα παραμένει στους αιώνες υπόδειγμα σε όλους όσους θέλουν να υπηρετούν την αλήθεια και να αγωνίζονται κατά της διαφθοράς, ανεξάρτητα από κινδύνους και θυσίες.Και να τι λένε οι 24 πρεσβύτεροι της Αποκάλυψης στο Θεό για τους διεφθαρμένους:"ήλθεν...ο καιρός των εθνών κριθήναι...και διαφθείραι τους διαφθείροντας την γην".Ήλθε,δηλαδή,ο καιρός της ανάστασης των νεκρών για να κριθεί ο κόσμος και να καταστρέψεις (Θεέ μου) εκείνους,που με τη διεφθαρμένη ζωή τους διαφθείρουν και καταστρέφουν τη γη.


Απολυτίκιο.Ήχος β’.
Μνήμη δικαίου μετ’εγκωμίων σοι δε αρκέσει η μαρτυρία του Κυρίου Πρόδρομε,ανεδείχθης γαρ όντως και Προφητών σεβασμιώτερος,ότι και εν ρείθροις βαπτίσαι κατηξιώθης τον κηρυττόμενον.Όθεν της αληθείας υπεραθλήσας,χαίρων ευηγγελίσω και τοις αν Άδη,Θεόν φανερωθέντα εν σαρκί,τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου,και παρέχοντα ημίν το μέγα έλεος.

Ήχος δ'.Ταχύ προκατάλαβε.
Ως πάντων υπέρτερος,των Προφητών αληθώς,αυτόπτης και Πρόδρομος,της παρουσίας Χριστού, Προφήτα γεγένησαι,όθεν και παρ’ Ηρώδου,εκτμηθείς σου την Κάραν,έδραμες τοις εν Άδη,προκηρύξαι το λύτρον διό σε Ιωάννη Βαπτιστά,ποθώ γεραίρομεν.

Κοντάκιον Ήχος πλ.α’.
Η του Προδρόμου ένδοξος απoτομή,οικονομία γέγονέ τις θεϊκή,ίνα και τοις εν'Άδη του Σωτήρος κηρύξη την έλευσιν,θρηνείτω ουν Ηρωδιάς,άνομον φόνον αιτήσασα,ου νόμον γάρ τον του Θεού,ου ζώντα αιώνα ηγάπησεν,αλλ'επίπλαστον πρόσκαιρον.

Ο Άγιος Αρκάδιος ο θαυματουργός επίσκοπος Αρσινόης Κύπρου

Ο Άγιος Αρκάδιος γεννήθηκε στην Αρσινόη της Κύπρου και ήταν γιος ευσεβών και πλουσίων γονέων,του Μιχαήλ και της Άννας.Ο Αρκάδιος μορφώθηκε πολύ καλά στην Κωνσταντινούπολη και επανήλθε στην ιδιαίτερη πατρίδα του Αρσινόη.Έγινε πολύ γνωστός για τους ασκητικούς του αγώνες και για τις μεγάλες του αρετές.Έτσι όταν πέθανε ο άγιος Νίκων,ο Αρκάδιος εκλέχθηκε διάδοχος του στο θρόνο της Αρσινόης.Αφού ποίμανε το ποίμνιο του θεάρεστα,απεβίωσε ειρηνικά την 29η Αυγούστου.Αυτός είχε και αδελφό τον Άγιο Θεοσέβειο τον Αρσινοήτη.

Η Οσία Θεοδώρα η εν Θεσσαλονίκη



Βλέπε βιογραφικό της σημείωμα στις 5 Απριλίου.Ο άγιος Νικόδημος στον Συναξαριστή του έχει και την προσθήκη "εξ Αιγίνης καταγόμενης".Η οποία - εξ Αιγίνης - η γιορτή της, μαζί μ'αυτήν της θυγατέρας της Θεοπίστης μεταφέρθηκε την 3η Αυγούστου,όπου και το βιογραφικό της σημείωμα.




Ο Άγιος Βασίλειος ο Μακεδών ο αυτοκράτορας


Στους Συναξαριστές δεν αναφέρεται.Η μνήμη του βρίσκεται στο Βυζαντινό Εορτολόγιο του Γεδεών(σελ. 161).Σαν κτήτορας και ανακαινιστής πολλών ναών και μονών,ο Βασίλειος (867-886) βρήκε θέση σε κάποια Μηνολόγια μεταξύ των Αγίων για την ευσέβεια του και για τον εμπλουτισμό της πρωτεύουσας με ιερά κτίσματα,προς δόξαν Θεού.



Ο Άγιος Sebbi (Άγγλος)


Λεπτομέρειες για τη ζωή αυτού του αγίου της ορθοδοξίας,μπορεί να βρει ο αναγνώστης στο βιβλίο "Οι Άγιοι των Βρετανικών Νήσων"

Παρασκευή 28 Αυγούστου 2009

Ο Όσιος Μωυσής ο Αιθίοπας

Ο όσιος Μωυσής έζησε στην Αίγυπτο και στην αρχή ήταν ληστής.Αλλά το φως της γνώσης και της μετάνοιας δεν άργησε να φωτίσει το δρόμο του.Η μεγάλη επιείκεια που έδειξε προς αυτόν κάποιος χριστιανός,ενώ αυτός τον είχε βλάψει,επέφερε στον Μωυσή ψυχική ανακαίνιση. Πίστεψε,έγινε χριστιανός και κατόπιν μοναχός.Αγωνίστηκε σκληρά μέσα στην έρημο και απέκτησε μεγάλη πνευματική σύνεση και αρετή.Η φήμη του έφερνε στο ερημητήριό του πολλούς χριστιανούς, που άκουγαν με δέος τη διδασκαλία του κατά της υπερηφάνειας και της κατάκρισης."Είμαι,έλεγε,ο χειρότερος των αμαρτωλών.Τα περασμένα μας αμαρτήματα πρέπει να τα έχουμε πάντα μπροστά μας και να λυπούμαστε γι’αυτά. Αυτό είναι η καλύτερη μέθοδος για να φυλάξουμε τον εαυτό μας με τη βοήθεια του Θεού ασφαλή.Αν νομίσουμε ότι είμαστε πνευματικά όρθιοι,τότε ακριβώς είναι ο μεγάλος κίνδυνος μήπως πέσουμε.Για να μη φοβόμαστε το Θεό,οφείλουμε να φοβόμαστε πολύ τον εαυτό μας,δηλαδή τις αδυναμίες και τα πάθη μας".Με τέτοια αγία ζωή,ο Μωυσής έφθασε στο 75ο έτος της ηλικίας του.Ώσπου ξαφνικά,ειδωλολάτρες ληστές εισέβαλαν στο σπήλαιο του και τον σκότωσαν με μαχαίρια.(Σύμφωνα όμως με την Συναξαριακή πηγή του Άγιου Νικόδημου,ο Άγιος Μωυσής απεβίωσε ειρηνικά).

Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.
Των παθών καταλείψας Πάτερ την Αίγυπτον,των αρετών εν τω όρει ανήλθες πίστει θερμή, τον Σταυρόν τον του Χριστού άρας επ'ώμων σου,και δοξασθείς περιφανώς τύπος ώφθης Μοναστών,Μωσή Πατέρων ακρότης,μεθ'ων απαύστως δυσώπει ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Κοντάκιον. Ήχος δ’.Επεφάνης σήμερον.
Αιθιόπων πρόσωπα,απορραπίσας,νοητών ανέλαμψας,καθάπερ ήλιος φαιδρός,φωταγωγών τας ψυχάς ημών,των σε τιμώντων,Μωσή παμμακάριστε.

Σύναξη των Αγίων πατέρων των Σπηλαίων του Κιέβου

Σήμερα,η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, εορτάζει την Σύναξη των Αγίων πατέρων των Σπηλαίων του Κιέβου τα λείψανα των οποίων βρίσκονται στα σπήλαια του Αγίου Θεοδοσίου.Οι Άγιοι αυτοί είναι:

1. Θεοδόσιος, ηγούμενος και ιδρυτής (Τιμάται 3 Μαΐου, 14 Αυγούστου, 2 Σεπτεμβρίου).
2. Αγάθων ο θαυματουργός (Τιμάται 20 Φεβρουαρίου).
3. Ακίνδυνος, αρχιμανδρίτης (+ 1235 μ.Χ.).
4. Αμμούν (Τιμάται 4 Οκτωβρίου).
5. Αμφιλόχιος Επίσκοπος Βλαδιμίρ, Βολυνία (Τιμάται 10 Οκτωβρίου - Σύναξη των Αγίων της Βολυνίας).
6. Ανατόλιος ο εν τω σπηλαίω ο Έγκλειστος (Τιμάται 3 Ιουλίου).
7. Αχιλλέας ο Διάκονος (Τιμάται 4 Ιανουαρίου).
8. Αρσένιος, λάτρης της εργασίας (Τιμάται 8 Μαΐου).
9. Αθανάσιος ο Έγκλειστος (Τιμάται 2 Δεκεμβρίου).
10. Βενιαμίν ο Έγκλειστος (Τιμάται 13 Οκτωβρίου).
11. Κασσιανός ο Έγκλειστος (Τιμάται 29 Φεβρουαρίου, 8 Μαΐου).
12. Δανιήλ (14ος αιώνας μ.Χ.).
13. Διονύσιος ο Έγκλειστος (Τιμάται 3 Οκτωβρίου).
14. Δοσίθεος ο αρχιμανδρίτης (+ 1218 μ.Χ.).
15. Ευλόγιος (14ος αιώνας μ.Χ.).
16. Ευθύμιος ο Ησυχαστής (Τιμάται 20 Ιανουαρίου).
17. Γερόντιος ο Κανονάρχης (Τιμάται 1 Απριλίου).
18. Ισίδωρος ο Έγκλειστος (12ος - 13ος αιώνας μ.Χ.).
19. Ιωσήφ ο Πολύαθλος (Τιμάται 4 Απριλίου).
20. Λαυρέντιος ο Έγκλειστος (Τιμάται 20 Ιανουαρίου).
21. Λουκιανός ο ιερομάρτυρας Πρεσβύτερος των Σπηλαίων του Κιέβου (Τιμάται 15 Οκτωβρίου).
22. Μακάριος ο Διάκονος (Τιμάται 19 Ιανουαρίου).
23. Ρούφος (Τιμάται 8 Απριλίου).
24. Τιμόθεος ο ηγούμενος (+ 1132 μ.Χ.).
25. Τίτος ο στρατιώτης (Τιμάται 27 Ιανουαρίου, 27 Φεβρουαρίου).
26. Ζαχαρίας (Τιμάται 24 Μαρτίου).
27. Ζήνων ο Νηστευτής (Τιμάται 30 Ιανουαρίου).
28. Θεόδωρος ο σιωπηλός (Τιμάται 17 Φεβρουαρίου).
29. Υπάτιος ο θεραπευτής (Τιμάται 31 Μαρτίου).
30. Ιγνάτιος ο αρχιμανδρίτης (Τιμάται 20 Δεκεμβρίου).
31. Ιλαρίων (Τιμάται 21 Οκτωβρίου).
32. Λογγίνος ο φύλακας της θύρας (Τιμάται 16 Οκτωβρίου).
33. Μαρτύριος ο Έγκλειστος (Τιμάται 25 Οκτωβρίου).
34. Μαρτύριος ο διάκονος (Τιμάται 25 Οκτωβρίου).
35. Θεόφιλος Αρχιεπίσκοπος Νόβγκοροντ (Τιμάται 26 Οκτωβρίου).
36. Μωησής ο θαυματουργός (Τιμάται 28 Ιουλίου).
37. Νέστωρ ο αμαθής (Τιμάται 29 Οκτωβρίου).
38. Λεόντιος ο Κανονάρχης (Τιμάται 18 Ιουνίου).
39. Παμβώ ο Έγκλειστος (Τιμάται 18 Ιουλίου).
40. Πίωρ ο Έγκλειστος (Τιμάται 4 Οκτωβρίου).
41. Μαρδάριος ο Έγκλειστος (Τιμάται 13 Δεκεμβρίου).
42. Παΐσιος (Τιμάται 19 Ιουλίου).
43. Μερκούριος ο νηστευτής (Τιμάται 4 Νοεμβρίου, 24 Νοεμβρίου).
44. Παγκράτιος, ιερομόναχος ο Έγκλειστος (Τιμάται 9 Φεβρουαρίου).
45. Παφνούτιος ο Έγκλειστος (Τιμάται 15 Φεβρουαρίου).
46. Παύλος ο Υπάκουος (Τιμάται 10 Σεπτεμβρίου).
47. Σοφρώνιος ο Έγκλειστος (Τιμάται 11 Μαρτίου), 11 Μαΐου).
48. Θεοδόσιος (Πρίγκιπας Θεόδωρος) (Τιμάται 11 Αυγούστου).
49. Ποίμην ο Νηστευτής (Τιμάται 7 Αυγούστου).
50. Σιλουανός (Τιμάται 10 Ιουνίου).
51. Σισώης (Τιμάται 6 Ιουλίου).
52. Γρηγόριος ο Έγκλειστος (Τιμάται 8 Ιανουαρίου).

Ο Δίκαιος Βασιλιά Εζεκίας

Ο Δίκαιος Βασιλιά Εζεκίας,ήταν γιος του αποστάτη βασιλιά του Ιούδα Αχαζ,πού υποστήριζε με μεγάλη θέρμη τα είδωλα.Ο Εζεκίας όμως,ακολούθησε εντελώς διαφορετικό δρόμο από τον πατέρα του.Καταπολέμησε την ειδωλολατρία,έδωσε στην γιορτή του Ιουδαϊκού Πάσχα περισσότερη μεγαλοπρέπεια,και υποστήριξε με το προσωπικό του παράδειγμα αλλά και το βασιλικό του κύρος,τον αληθινό Θεό.Αλλά και ο Θεός τον υποστήριξε ανάλογα.Ο Εζεκίας λοιπόν όχι μόνο κατόρθωσε να νικήσει τούς Φιλισταίους, αλλά κατόρθωσε να ξεφύγει και από τον ζυγό των Ασσυρίων,κατατροπώνοντας τον Βασιλιά τους,Σεναριχείμ.Οι σύμβουλοι του Εζεκία ήταν οι προφήτες Ησαΐας και Μιχαίας.Ακόμα υποστήριξε πολύ την γεωργία και το εμπόριο,οχύρωσε την Ιερουσαλήμ και στόλισε τον ναό της Ιερουσαλήμ.Πέθανε το 696 π.Χ και τάφηκε με μεγάλη πομπή,στον υψηλότερο τάφο των υιών του Δαυίδ.υπήρξε δε ένας από τούς καλύτερους βασιλείς του Ιούδα.

Η Αγία Άννα θυγατέρα του Φανουήλ





Βλέπε βιογραφικό της σημείωμα στις 3 Φεβρουαρίου, όπου και η κυρίως μνήμη της.

Οι Άγιοι Διομήδης και Λαυρέντιος


Οι Άγιοι Διομήδης και Λαυρέντιος μαρτύρησαν,αφού τους θανάτωσαν με βέλη,δεμένους σ' ένα πλάτανο.




Άγιοι Τριακοντατρείς Μάρτυρες από την Ηράκλεια
Kαι το βρέμον πυρ τοις αθληταίς Kυρίου,
Ως όμβρος επ’ άγρωστιν ην το Mωσέως.
Οι Άγιοι Τριακοντατρείς Μάρτυρες από την Ηράκλεια μαρτύρησαν δια πυρός.






Άγιος Δάμων ο Ιερομάρτυρας
Ο Άγιος Δάμων ο Ιερομάρτυρας είναι άγνωστος στους Συναξαριστές και τα Μηναία.Η μνήμη του αναγράφεται στο Σιναϊτικό Κώδικα 631,όπου υπάρχουν και δύο Στιχηρά (τροπάρια) στον Άγιο Δάμωνα.

Πέμπτη 27 Αυγούστου 2009

Ο Άγιος Φανούριος ο Νεοφανής,ο Μεγαλομάρτυρας (εορτή Φανούριος)

Άγνωστος στους αρχαίους Συναξαριστές.Έγινε γνωστός από τυχαία εύρεση της εικόνας του τον 14ο αιώνα στη Ρόδο,όταν έσκαβαν παλιά σπίτια στο νότιο μέρος του παλιού τείχους.Εκεί βρέθηκε αρχαίος ναός με πολλές κατεστραμμένες εικόνες και μεταξύ αυτών και η καλά διατηρημένη εικόνα επί της οποίας ο τότε μητροπολίτης Ρόδου Νείλος ο Β' ο Διασπωρινός (1355-1369) διάβασε το όνομα του Αγίου "ο άγιος Φανώ".Ο Άγιος παριστανόταν σαν νεαρός στρατιώτης,κρατώντας στο δεξιό του χέρι σταυρό,πάνω στον όποιο ήταν λαμπάδα αναμμένη,γύρω δε από την εικόνα τα 12 μαρτύρια του.Τον αρχαίο αυτό ναό ανοικοδόμησε ο Νείλος και τον αφιέρωσε στο όνομα του αγίου Φανουρίου, που όπως φαίνεται συνέταξε και την Ακολουθία του.(Η αναφορά στο Νέο Λειμωνάριο ότι η εικόνα του Αγίου βρέθηκε το 1500,είναι λανθασμένη.Διότι ο επίσκοπος Ρόδου Νείλος υπήρξε τον 14ο αιώνα).

Ο Όσιος Ποιμήν

Μαζί με τα άλλα αδέλφια του έκαναν μικρή μοναχική αδελφότητα σε μια μικρή σκήτη στην Αίγυπτο.Ηγούμενος αυτής της αδελφότητας ήταν ο Ποιμήν,που είχε όλα τα προσόντα πραγματικού ποιμένας ψυχών.Η φήμη του είχε φθάσει σε μακρινές περιοχές και πολύς κόσμος ερχόταν να τον δει και να τον συμβουλευθεί.Αυτός,όμως,δεχόταν μόνο τους μικρούς και ταπεινούς.Όσοι έρχονταν από περιέργεια, δεν τους δεχόταν,έστω και αν ήταν άρχοντες.Κάποτε ένας απ'αυτούς θύμωσε που δεν τον δέχθηκε.Και επειδή ήταν δικαστής,συνέλαβε το μοναχογιό της αδελφής του οσίου,με την ιδέα ότι τώρα θα ερχόταν ο ίδιος ο Ποιμήν σ'αυτόν. Ο όσιος,όμως,έγραψε προς αυτόν:"Εξέτασον τον ανεψιόν μου κατά τους νόμους.Είναι ένοχος;Τιμώρησε τον.Εάν όμως δεν είναι,κάμε όπως θέλεις".Ο δικαστής θαύμασε τα γραφόμενα του οσίου και αμέσως απέλυσε τον ανεψιό του.Όλα αυτά, βέβαια,τα κατάφερνε ο Ποιμήν,διότι καλλιεργούσε το θεμέλιο των αρετών,την ταπεινοφροσύνη.Συχνά μάλιστα έλεγε:"Ο άνθρωπος έχει ανάγκη από την ταπείνωσιν,όσην από τον αέρα τον οποίον εισπνέει.Η ταπεινοφροσύνη του πνεύματος είναι η ζωή της ψυχής".Ο όσιος Ποιμήν πέθανε ειρηνικά,προκύπτοντας σε όλες τις χριστιανικές αρετές.

Απολυτίκιο. Ήχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείων έργων σου, τη δαδουχία, λαμπρυνόμενος, τη διάνοια, διακρίσεως φωστήρ ώφθης άδυτος, διασκεδάζων παθών την σκοτόμαιναν, και καταυγάζων ημών τα νοήματα. Ποιμήν Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Κοντάκιον. Ήχος δ’. Επεφάνης σήμερον.
Των λαμπρών αγώνων σου, Όσιε Πάτερ, η αγία σήμερον, επέστη μνήμη τας ψυχάς, των ευσεβών κατευφραίνουσα, Ποιμήν θεόφρον, Πατήρ ημών Όσιε.

Τετάρτη 26 Αυγούστου 2009

Ο Άγιος Λιβέριος ο Ομολογητής,Πάπας Ρώμης

Ο Άγιος Λιβέριος ο ομολογητής διαδέχθηκε στον επισκοπικό θρόνο της Ρώμης,τον Πάπα Ιούλιο.Ο Λιβέριος ήταν συνήγορος του Μεγάλου Αθανασίου κατά του Αρειανισμού.Επίσης προστάτεψε τον Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως Παύλο Α',όταν ο αυτοκράτορας Κωνστάντιος τον καταδίωξε για την ορθόδοξη συμπεριφορά του.και όταν ο Πάπας Λιβέριος ήρθε στην Κωνσταντινούπολη και διαφώνησε σε εκκλησιαστικά ζητήματα με τον προστάτη του Αρειανισμού Κωνστάντιο,αυτός τον εξόρισε στην Θεσσαλονίκη.Κατόπιν όμως επανήλθε στον θρόνο του και πέθανε σε βαθύ γήρας.


Ο Άγιος Όσιος επίσκοπος Κορδούης της Ισπανίας
Έζησε στα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου και διακρίθηκε για την αρετή και τη γενναία συμμετοχή του στους αγώνες υπέρ της Ορθοδοξίας. Πήρε μέρος στην Α' Οικουμενική Σύνοδο,που έγινε στη Νίκαια,καθώς και σ' αυτή της Σαρδικής το έτος 347. Επίσης συνέπραξε στο να αθωωθεί ο Μέγας Αθανάσιος από τις εναντίον του κατηγορίες εκ μέρους των Αρειανών.Αλλά επειδή ο αυτοκράτορας Κωνστάντιος καταδίωκε αμείλικτα τον Αθανάσιο, το ίδιο έκανε και στον Ιεράρχη της Κορδούης Όσιο,που υπέβαλε σε πολλές εξορίες και κακοπάθειες.Ο Όσιος όμως,κράτησε όρθιο το ορθόδοξο φρόνημα του μέχρι τέλους.Δίκαια λοιπόν τον εγκωμιάζει γι'αυτά ο Θεοδώρητος,ο δε Μέγας Αθανάσιος τον τιτλοφορεί πατέρα των Επισκόπων.


Βάπτιση του Αιθίοπα Ευνούχου,από τον Άγιο Φίλιππο




Βλέπε Η' Κεφάλαιο των Πράξεων των Αποστόλων,στίχοι 5 έως 12.





Η Αγία Ανθούσα η νέα


Μαρτύρησε,αφού της έβαλαν τρίχινο κουρέλι και μια μεγάλη πέτρα στο λαιμό και την έριξαν μέσα σ'ένα πηγάδι.






Ο Άγιος Αρκάδιος ο βασιλιάς
Κανείς από τους Συναξαριστές δεν αναφέρει τον βασιλιά Αρκάδιο (395-408) σαν Άγιο. Συναντάται η μνήμη του μόνο στο Ιεροσολυμιτικό Κανονάριο (σελ.105 εκδ.Καλλίστου αρχιμ.) μαζί με τον άγιο Μαρτύριο.Ίσως η Εκκλησία των Ιεροσολύμων να είχε κάποιους σημαντικούς λόγους να τον κατατάξει μεταξύ των Αγίων της.




Ο Όσιος Θεόκλητος
Άγνωστος στους Συναξαριστές.Συναντάται στον Πατμιακό Κώδικα 266 ως εξής:"Τη αύτη ήμερα του οσίου Θεοκλήτου.Ούτος ην από Κωνσταντινουπόλεως,αξίαν έχων μαγίστρου, και καταλιπών τον κόσμον ανήλθεν εν τω όρει του Ολύμπου,κακείσε αποταξάμενος και ασκήσας έτεσι πλείστοις εκοιμήθη".