Άγιε Άγγελε, ο εφεστώς της αθλίας μου ψυχής και ταλαιπώρου μου ζωής, μη εγκαταλίπης με τον αμαρτωλόν, μηδέ αποστής απ’ εμού δια την ακρασίαν μου’ μη δώης χώραν τω πονηρώ δαίμονι, κατακυριεύσαι μου τη καταδυναστεία του θνητού τούτου σώματος’ κράτησον της αθλίας και παρειμένης χειρός μου, και οδήγησον με εις οδόν σωτηρίας. Ναι, άγιε Άγγελε του Θεού, ο φύλαξ και σκεπαστής της αθλίας μου ψυχής και του σώματος, πάντα μοι συγχώρησον, όσα σοι έθλιψα πάσα τας ημέρας της ζωής μου, και ει τι ήμαρτον την σήμερον ημέραν’ σκέπασον με εν τη παρούση νυκτί και διαφύλαξον με από πάσης επηρείας του αντικειμένου, ίνα μη εν τίνι αμαρτήματι παροργίσω τον Θεόν’ και πρέσβευε υπέρ εμού προς τον Κύριον του επιστηρίξαι με εν το φόβω αυτού και άξιον αναδείξαι με δούλον της αυτού αγαθότητος. Αμήν.
