Εντυπωσιακὴ σε μέγεθος, τρίκλιτη, ξυλόστεγη βασιλική, κτίσμα κομψὸ του 1830, λιθόκτιστο, με καμπαναριὸ σιδερένιο κι᾽ έναν πολὺ ωραίο πρόναο, ο Άγιος Γεώργιος ο Ποτηράς, ανακαινισμένος πρόσφατα (1998) απὸ τους αδελφοὺς Χρ. και Ν. Ελματζίογλου, ανήκε παλιά στην οικογένεια του «λογοθέτου της Μεγάλης Εκκλησίας Γεωργίου Ποτηρά».
Ο ναὸς βρίσκεται στο βάθος ενὸς πανέμορφου περιβολιοῦ με σκιερά πυκνόφυλλα δέντρα. Ο αυλόγυρος προστατεύεται απὸ μανδρότοιχο με ιδιαίτερα προσεγμένη τοιχοποιία.
ο Γεδεὼν βεβαιώνει πως μνεία περὶ του ναού πριν απὸ το 1648 δεν υπάρχει, ενδέχεται ωστόσο, για ένα πολὺ μικρὸ διάστημα, να χρησίμευσε ως πατριαρχικὸ μέγαρο, όταν το Πατριαρχείο εκδιώχτηκε απὸ την Παμμακάριστο.
Το προσωνύμιο «Αντιφωνητής» συνδέεται με μια πολὺ ωραία παράδοση, πρόκειται όμως περὶ τοῦ «Χριστού Αντιφωνητού».
Ήταν, λένε, στα χρόνια τα παλιὰ κάποιος τοκογλύφος ποὺ υποστήριζε πως ένας άλλος χριστιανὸς του χρωστούσε χρήματα, κι᾽ εκείνος μάταια, προσπαθούσε να αποδείξῃ το αντίθετο. Στο τέλος, απελπισμένος,του είπε, «μπρὸς στην εικόνα του Χριστού, αν το βαστά η καρδιά σου, να πείς εκεί αὐτὰ τα ψέματα». Εκείνος πήγε, μα όταν τον άκουσε η εικόνα «αντιφώνησε» και ο φτωχὸς άνθρωπος απηλλάγη.
Υπάρχουν ωραία μαρμάρινα ανάγλυφα, καθὼς και επιγραφές. Στον νάρθηκα δεξιὰ είναι εντοιχισμένο ένα τεράστιο πιθάρι για τις προσφορὲς λαδιού και δίπλα μια επιγραφὴ που προτρέπει:
Χριστιανέ, ως πότε θυσίαν εις βωμὸν φέρων
Εὐσεβεί χείρ᾽ ιδίᾳ τ᾽ έλαιον ενθάδε χύνων
ἐν Φωτηρά 1. 12. 1883