Ο Ευαγγελιστής λέγει για τον Κύριο ότι αντιλήφθηκε τί σκέφθηκαν οι Ιουδαίοι για τον Εαυτό του, όταν απευθύνθηκε στον παραλυτικό και συγχώρεσε τις αμαρτίες του. Εδώ, λοιπόν, παρουσιάζει άλλο ένα στοιχείο ότι είναι Θεός και έχει την ίδια δύναμι και εξουσία με τον Πατέρα. Οι γραμματείς των Ιουδαίων υποστήριζαν πως μόνο στο χέρι του Θεού είναι να συγχωρή αμαρτίες. Ο Χριστός όμως όχι μόνο συγχωρεί, στην περίπτωση αυτή, τις αμαρτίες (του παραλύτου), αλλά αποδεικνύεται και καρδιογνώστης των ανθρώπων, πράγμα που μόνο σε Θεό ταιριάζει. Το ότι μόνο ο Θεός μπορεί να γνωρίζη τα μυστικά της καρδιάς μας τονίζεται και στα προφητικά λόγια: «Συ αποκλειστικά, Θεέ μου, είσαι καρδιογνώστης». Και αλλού: «Συ, Θεέ, είσαι που εξετάζεις και γνωρίζεις καλά τον εσωτερικό μας ψυχικό κόσμο». Και ο Ιερεμίας λέγει: «Ο άνθρωπος μπορεί να δη μόνο το πρόσωπο. Ο Θεός όμως βλέπει την καρδιά». Αποδεικνύει, λοιπόν, ο Χριστός στους γραμματείς ότι ο ίδιος είναι Θεός, ίσος με τον Πατέρα, φανερώνοντας τους κρυφούς λογισμούς τους
