«Ηγέρθη, καθώς είπεν». Αλήθευσε και τώρα, όπως πάντα, η αλήθεια και όσα με λόγια είπε (ο Κύριος), τα εξεπλήρωσε με τα έργα. Η αθάνατη θεότητά του έμεινε αθάνατη. Και όταν πέθανε η σάρκα του, δέχθηκε το θνητό του σώμα στα σωματικά του μάτια τον ύπνο του θανάτου. «Αναπεσών γαρ εκοιμήθη ως λέων». Έπεσε δηλαδή και κοιμήθηκε σαν λιοντάρι, βασιλικά. Και πάλι ανασηκώθηκε και βγήκε από κει, όπου είχε κοιμηθή, κατά τρόπο που άρμοζε στη θεότητά του. Δεν κατάλαβαν οι φύλακες την έξοδο του φρουρουμένου, γιατί δεν ήταν άξιοι να δουν αναστημένον, αυτόν που πολεμούσαν. Δεν εμπόδισε ο τάφος του παντοδυνάμου την έγερση. Δεν κατώρθωσε να δέση ο θάνατος αυτόν που δεν ήταν δεμένος με αμαρτίες. Έκαμε τόπο παρά τη θέλησή του ο τύραννος στον βασιλέα. Ο ίδιος ο Άδης γέμισε δειλία και τρομοκρατήθηκε. Οι φύλακες του Άδη έρριξαν κάτω τα κλειδιά ανοίγοντας διάπλατα τις πύλες και δεν τόλμησαν να πουν τίποτε σε κανέναν από όσους αναστήθηκαν μαζί του. «Ηγέρθη» λοιπόν «καθώς είπε».
