«Αφήκεν ουν την υδρίαν αυτής η γυνή και απήλθεν εις την πόλιν». Ανώτερη και υψηλότερη των σωματικών φροντίδων φαίνεται η πολύανδρη μέχρι χθες γυναίκα. Αυτή που εύκολα πολλές φορές είχε κατανικηθή από τις ηδονές, τώρα δεν υπολογίζει τη σωματική της ανάγκη..., αλλά σφυρηλατεί άλλη συνήθεια μέσα της με τη βοήθεια της πίστεως. Έτσι αμέσως μελετώντας πώς θα εφαρμόση την αγάπη, που κατέχει την πρώτη θέση στις αρετές, και τη φιλαλληλία, άρχισε να τρέχη γρήγορα προς την πόλη, για να εξαγγείλη και σε άλλους το αγαθό που συνέβη σ' αυτήν. Διότι, όπως είναι φυσικό, ψιθύριζε σιγά και μυστικά στο νου της ο Σωτήρ τα λόγια: «Δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε». Ας διδασκώμαστε με τούτο να μη ζηλεύουμε εκείνον τον οκνηρό δούλο, που για την οκνηρία του έχωσε στη γη το τάλαντο, αλλά ας φροντίζουμε να το αυξάνουμε με την εργασία. Αυτό έκαμε και πολύ καλά μάλιστα και η πολυσυζητημένη αυτή γυναίκα και κοινοποιεί στους άλλους το αγαθό που συνέβη σ' αυτήν.
