Κυριακή 22 Αυγούστου 2010
Άρνηση του εαυτού μας
«Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν απαρνησάσθω εαυτόν». Τί σημαίνει το να απαρνηθούμε τον εαυτό μας, θα το μάθωμε, αν σκεφθούμε τί σημαίνει το να αρνηθούμε κάποιον άλλον. Αυτός που τυχόν αρνείται άλλον, ή αδελφό ή δούλο ή πατέρα, ακόμη και όταν δη ότι τον μαστιγώνουν ή τον φονεύουν, δεν γυρίζει κοντά του ούτε συμπάσχει, άπαξ και αποξενώθηκε από αυτόν. Κατ' αυτόν τον τρόπο θέλει και εμείς να μη λυπούμαστε το σώμα μας, ώστε, και αν ακόμη το μαστιγώνουν ή του κάνουν οτιδήποτε άλλο, να μη το υπολογίζωμε. «Και αράτω τον σταυρόν», δηλαδή τον επονείδιστο θάνατο. Γιατί ο σταυρός τότε εθεωρείτο επονείδιστος. Και επειδή πολλοί σταυρώνονται διότι είναι λησταί, προσθέτει ότι μαζί με τη σταύρωση πρέπει να έχωμε και την υπόλοιπη αρετή. Διότι αυτό σημαίνει το «και ακολουθείτω μοι».