Ερειπωμένο είναι και ένα δεύτερο μοναστήρι,που υπάγεται στην Ιερά Μητρόπολη Μόρφου,η Παναγία των Ελικών. Βρίσκεται κοντά στο χωριό Τσακίστρα και από αυτό σώζονται μέχρι σήμερα λείψανα κελλιών και σε αρκετό ύψος οι τοίχοι της εκκλησίας,που φαίνεται ότι ήταν καμαροσκέπαστη μικρών διαστάσεων και τοιχογραφημένη.Το μοναστήρι της Παναγίας των Ελικών λειτουργούσε ήδη από τις αρχές του 16ου αιώνα,όπως μαρτυρείται σε έγγραφο του έτους 1503,που φυλάσσεται στο Κρατικό Αρχείο Βενετίας.Μαρτυρίες για τη λειτουργία του έχουμε επίσης από ενετικό έγγραφο, του έτους 1551,καθώς και από έγγραφο του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Τιμοθέου (1572 – 1587/8),όπου σημειώνεται ως «μονή των Ηλιακών».Η ονομασία του μοναστηριού προέρχεται από το φυτό Ελίκη και η μετονομασία του από Ελικών σε Ηλιακών οφείλεται,μάλλον,σε λόγια παρετυμολογία.
Το μοναστήρι εξακολουθούσε να λειτουργεί κατά τις πρώτες δεκαετίες του 18ου αιώνα,αφού ο Ρώσος μοναχός Μπάρσκυ το αναφέρει,το 1736,ανάμεσα στα μοναστήρια που δεν μπόρεσε να επισκεφθεί.Όπως μπορούμε να συμπεράνουμε από την κινητή και ακίνητη περιουσία του,που αναγράφεται στον κτηματικό κώδικα Β΄,του έτους 1773,της Μητροπόλεως Κυρηνείας ήταν πολύ μικρό και φτωχό. Την ίδια περίοδο αυτή το μοναστήρι εγκαταλείφθηκε και ερημώθηκε,αφού ούτε ο Αρχιμανδρίτης Κυπριανός το περιλαμβάνει στον κατάλογό του,του έτους 1788,αλλά ούτε και αναφέρεται σε έγγραφα μεταγενέστερων χρόνων.
Ερειπωμένο είναι και ένα δεύτερο μοναστήρι,που υπάγεται στην Ιερά Μητρόπολη Μόρφου,η Παναγία των Ελικών. Βρίσκεται κοντά στο χωριό Τσακίστρα και από αυτό σώζονται μέχρι σήμερα λείψανα κελλιών και σε αρκετό ύψος οι τοίχοι της εκκλησίας,που φαίνεται ότι ήταν καμαροσκέπαστη μικρών διαστάσεων και τοιχογραφημένη.Το μοναστήρι της Παναγίας των Ελικών λειτουργούσε ήδη από τις αρχές του 16ου αιώνα,όπως μαρτυρείται σε έγγραφο του έτους 1503,που φυλάσσεται στο Κρατικό Αρχείο Βενετίας.Μαρτυρίες για τη λειτουργία του έχουμε επίσης από ενετικό έγγραφο, του έτους 1551,καθώς και από έγγραφο του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Τιμοθέου (1572 – 1587/8),όπου σημειώνεται ως «μονή των Ηλιακών».Η ονομασία του μοναστηριού προέρχεται από το φυτό Ελίκη και η μετονομασία του από Ελικών σε Ηλιακών οφείλεται,μάλλον,σε λόγια παρετυμολογία.
Το μοναστήρι εξακολουθούσε να λειτουργεί κατά τις πρώτες δεκαετίες του 18ου αιώνα,αφού ο Ρώσος μοναχός Μπάρσκυ το αναφέρει,το 1736,ανάμεσα στα μοναστήρια που δεν μπόρεσε να επισκεφθεί.Όπως μπορούμε να συμπεράνουμε από την κινητή και ακίνητη περιουσία του,που αναγράφεται στον κτηματικό κώδικα Β΄,του έτους 1773,της Μητροπόλεως Κυρηνείας ήταν πολύ μικρό και φτωχό. Την ίδια περίοδο αυτή το μοναστήρι εγκαταλείφθηκε και ερημώθηκε,αφού ούτε ο Αρχιμανδρίτης Κυπριανός το περιλαμβάνει στον κατάλογό του,του έτους 1788,αλλά ούτε και αναφέρεται σε έγγραφα μεταγενέστερων χρόνων.
