Δεινός θεολόγος και διαπρεπέστατος ρήτορας και φιλόσοφος ο Γρηγόριος,δεν γνωρίζουμε το χρόνο και τον τόπο της γέννησης του.(Ο Σ.Ευστρατιάδης όμως,στο αγιολόγιο του,αναφέρει ότι ο Άγιος Γρηγόριος γεννήθηκε το 1296 στην Κωνσταντινούπολη,από τον Κωνσταντίνο τον Συγκλητικό και την ευσεβέστατη Καλλονή). Ξέρουμε όμως,ότι κατά το πρώτο μισό του 14ου αιώνα ήταν στην αυτοκρατορική αυλή της Κωνσταντινούπολης,απ'οπού και αποσύρθηκε στο Άγιο Όρος χάρη ησυχότερης ζωής,και αφιερώθηκε στην ηθική του τελειοποίηση και σε διάφορες μελέτες.Όταν όμως ξέσπασε η περίφημη διχόνοια για τους αγιορείτες Ησυχαστές,κατά των οποίων επετέθη ό μοναχός Βαρλαάμ ο Καλαβρίας,ο Γρηγόριος πήγε στη Θεσσαλονίκη και αναδείχτηκε ο ορθόδοξος ηγέτης στη μεγάλη εκείνη θεολογική πάλη.Το ζητούμενο της πάλης αυτής ήταν κυρίως το μεθεκτικόν ή αμέθεκτον της θείας ουσίας.
Ο Γρηγόριος,οπλισμένος με μεγάλη πολυμάθεια και ισχυρή κριτική για θέματα αγίων Γραφών,διέκρινε μεταξύ θείας ουσίας αμεθέκτου και θείας ενεργείας μεθεκτής.Και αυτό το στήριξε σύμφωνα με το πνεύμα των Πατέρων και ή Εκκλησία επικύρωσε την ερμηνεία του με τέσσερις Συνόδους.Στην τελευταία,πού έγινε στην Κωνσταντινούπολη το 1351,ήταν και ο ίδιος ο Παλαμάς.Αλλά ο Γρηγόριος έγραψε πολλά και διάφορα θεολογικά έργα, περίπου 60.Αργότερα ο Πατριάρχης Ισίδωρος, τον εξέλεξε αρχικά επίσκοπο Θεσσαλονίκης.Λόγω όμως των τότε ζητημάτων,αποχώρησε πρόσκαιρα στη Λήμνο.Αλλά κατόπιν ανέλαβε τα καθήκοντα του. Πέθανε το 1360 και τιμήθηκε αμέσως σαν Άγιος.O Πατριάρχης Φιλόθεος,έγραψε το 1376 εγκωμιαστικό λόγο στο Γρηγόριο Παλαμά,μαζί και ακολουθία. Και όρισε την εκκλησιαστική μνήμη του στη Β' Κυριακή της Μ.Τεσσαρακοστής.
Δεινός θεολόγος και διαπρεπέστατος ρήτορας και φιλόσοφος ο Γρηγόριος,δεν γνωρίζουμε το χρόνο και τον τόπο της γέννησης του.(Ο Σ.Ευστρατιάδης όμως,στο αγιολόγιο του,αναφέρει ότι ο Άγιος Γρηγόριος γεννήθηκε το 1296 στην Κωνσταντινούπολη,από τον Κωνσταντίνο τον Συγκλητικό και την ευσεβέστατη Καλλονή). Ξέρουμε όμως,ότι κατά το πρώτο μισό του 14ου αιώνα ήταν στην αυτοκρατορική αυλή της Κωνσταντινούπολης,απ'οπού και αποσύρθηκε στο Άγιο Όρος χάρη ησυχότερης ζωής,και αφιερώθηκε στην ηθική του τελειοποίηση και σε διάφορες μελέτες.Όταν όμως ξέσπασε η περίφημη διχόνοια για τους αγιορείτες Ησυχαστές,κατά των οποίων επετέθη ό μοναχός Βαρλαάμ ο Καλαβρίας,ο Γρηγόριος πήγε στη Θεσσαλονίκη και αναδείχτηκε ο ορθόδοξος ηγέτης στη μεγάλη εκείνη θεολογική πάλη.Το ζητούμενο της πάλης αυτής ήταν κυρίως το μεθεκτικόν ή αμέθεκτον της θείας ουσίας.
Ο Γρηγόριος,οπλισμένος με μεγάλη πολυμάθεια και ισχυρή κριτική για θέματα αγίων Γραφών,διέκρινε μεταξύ θείας ουσίας αμεθέκτου και θείας ενεργείας μεθεκτής.Και αυτό το στήριξε σύμφωνα με το πνεύμα των Πατέρων και ή Εκκλησία επικύρωσε την ερμηνεία του με τέσσερις Συνόδους.Στην τελευταία,πού έγινε στην Κωνσταντινούπολη το 1351,ήταν και ο ίδιος ο Παλαμάς.Αλλά ο Γρηγόριος έγραψε πολλά και διάφορα θεολογικά έργα, περίπου 60.Αργότερα ο Πατριάρχης Ισίδωρος, τον εξέλεξε αρχικά επίσκοπο Θεσσαλονίκης.Λόγω όμως των τότε ζητημάτων,αποχώρησε πρόσκαιρα στη Λήμνο.Αλλά κατόπιν ανέλαβε τα καθήκοντα του. Πέθανε το 1360 και τιμήθηκε αμέσως σαν Άγιος.O Πατριάρχης Φιλόθεος,έγραψε το 1376 εγκωμιαστικό λόγο στο Γρηγόριο Παλαμά,μαζί και ακολουθία. Και όρισε την εκκλησιαστική μνήμη του στη Β' Κυριακή της Μ.Τεσσαρακοστής.
