Το όνομα του σημαίνει "δούλος Κυρίου".Έζησε στο δεύτερο μισό του 6ου αιώνα π.Χ.,(κατ'άλλη εκδοχή το 800 π.Χ.) και είναι ένας από τους δώδεκα μικρούς λεγόμενους προφήτες. Καταγόταν από τη Συχέμ (εκ του αγρού Βηθοχαράμ ή Βαθαχαράμ) και με τη σύντομη προφητεία του αυστηρά παρατηρεί με ισχυρές ποιητικές εκφράσεις την υπερηφάνεια και την πτώση του Ισραήλ.Να τι λέει χαρακτηριστικά για την υπερηφάνεια: Υπερηφανία της καρδίας σου επήρε σε κατασκηνούντα εν ταις οπαίς των πετρών,υψών κατοικίαν αυτού, λέγων εν καρδία αυτού,τίς κατάξει με επί την γην;εάν μετεωρισθής ως αετός και εάν ανά μέσον των άστρων θης νοσσιάν σου,εκείθεν κατάξω σε,λέγει Κύριος" Δηλαδή:Η υπερηφάνεια της καρδιάς σου σε έκανε να φρονείς πολύ υψηλά για τον εαυτό σου,ότι τάχα κατοικείς σε φαράγγια και σπηλιές των ορέων και γενικά απόρθητες περιοχές. Έχεις κτίσει την κατοικία σου σε πολύ ύψος,πιστεύεις ότι είσαι ισχυρός και ανίκητος και λες από μέσα σου:Ποιος θα μπορέσει να με κατεβάσει στη γη;Και αν ακόμα πετάξεις σε μεγάλα ύψη σαν τον αετό,και αν στήσεις τη φωλιά σου ψηλά ανάμεσα στ'αστέρια, από ‘κει θα σε καταρρίψω και θα σε κατεβάσω,λέγει ο Κύριος."Ας προσέξουμε,λοιπόν,τα λόγια του προφήτη και ας καλλιεργούμε το θεμέλιο των αρετών, πού είναι η ταπείνωση. Να αναφέρουμε επίσης,ότι ο Οβδιού ήταν μαθητής του προφήτου Ήλιου,επί της βασιλείας Οχοζία,ο οποίος έστειλε τον Οβδιού στον Ηλία για να τον πείσει να κατέβει από το βουνό προς τον βασιλιά.Μετά την μετάβαση του Ηλία στον Οχοζία,ο Οβδιού,παραιτήθηκε από τη θέση του πεντηκοντάρχου, ακολούθησε τον προφήτη Ηλία και τον υπηρετούσε.Όταν πέθανε ετάφη στον τάφο των πατέρων του.
Απολυτίκιο.Ήχος δ’.Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Ώσπερ θεράπων φερωνύμως του Λόγου,του υπέρ έννοιαν φωτός ηξιώθης,και προφητείας έλλαμψιν εδέξω σοφέ δόξαν γαρ την άυλον,καθαρώς εποπτεύων,όργανον θεόπνευστον, Οβδιού ανεδείχθης,προμελωδούν εν κόσμω μυστικώς,των εσομένων,Προφήτα την έκβασιν.
