Για τον θρόνο της Θεότητάς Σου, Δημιουργέ μου, μην οργίζεσαι με εμένα τον άσωτο. Για την δόξα Σου την άρρητη, γλυκύτατε Θεέ μου, εξαπόστειλε και σ' εμένα τα ελέη Σου τα πλούσια.
Ράντισε ελέημων εξ αγίου κατοικητηρίου Σου την χάρην Σου πλουσίως και σ'εμένα, διότι μεγάλη θλίψη δοκιμάζω όταν στερούμαι την Χάρη Σου.
Μην οργίζεσαι με εμένα, Άγιε, επειδή πολυλογώ ενώπιόν Σου με τόσα λόγια. Διότι, Κύριε, Συ πολύ καλά το ξέρεις ότι αυτά τα λέγω από την πίκρα μου την μεγάλη, επειδή πικραίνομαι από την σκληρότητα της καρδιάς μου.
Άνες μοι, άφες, εύσπλαγχνε, πάντα τα παραπτώματά μου, όσα σου έσφαλλα από την νεότητά μου και λύπησα το Πνεύμα Σου το Άγιο και Εσένα τον γλυκύτατο Δεσπότη και Θεό μου. "Απόστρεψον", αμνησίκακε, "το πρόσωπόν σου από των αμαρτιών μου και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν, κτίσον εν εμοί", Κύριέ μου, "και Πνεύμα ευθές εγκαίνισόν με εν τοις εγκάτοις μου. Μη απορρίψης με", Χριστέ μου, "από του προσώπου Σου, και το Πνεύμα σου το Άγιον μη αντανέλης απ' εμού". Διότι, Κύριε μου, όταν Εσύ με παρηγορήσης με το Πνεύμα Σου το Άγιο και γλυκαθώ από την Χάρη Σου, τότε θα έλθω στην δική Σου υπηρεσία με κάθε δύναμη και προθυμία.
Ναι! Βασιλεύ Ουράνιε, γλυκύτατε Ιησού μου! ο Κύριος της δόξης, "ο ενδοξαζόμενος εν βουλή αγίων", πάλι και πάλι σε ξαναπαρακαλώ, επάκουσόν μου και επίστρεψέ μου την Χάριν Σου και την αγαλλίαση του σωτηρίου Σου, που δικαίως μου αφαίρεσες εξαιτίας των αμέτρητων αμαρτιών μου.
Στήριξέ με Δέσποτα, δέομαι, με την χάρη του Παναγίου Σου Πνεύματος, για να μην προχωρήσει πια εκείνος που ποικιλοτρόπως πάντοτε με πολεμάει ωρυόμενος εναντίον μου σαν λιοντάρι αγριώτατο και καυχώμενο. Διότι σ' Εσένα, φιλάνθρωπε, αφιερώνω σαν παρακαταθήκη την ζωή μου όλη και την ελπίδα της σωτηρίας μου.
Διότι, Σε αινούσι πάσαι αι Δυνάμεις των ουρανών και Σοι την δόξαν αναπέμπουσιν εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
