Όλοι οι μικροί φίλοι του Αγίου τον γνώρισαν με αυτή την μορφή από την τηλεόραση (χοντρό με γυαλιά να έρχεται ταξιδεύοντας από την Λαπωνία, τον Βόρειο πόλο κ.λ.π), αλλά η πραγματική του μορφή δεν είναι αυτή.
Αυτή η εικόνα μας δίχνει την ασκητική και Οσιακή μορφή του Αγίου Βασιλείου του εν Καισάρεια όπως ακριβώς δηλαδή ήταν και όχι όπως μας τον λανσάρουν οι παπικοί, η WALT -DISNEY και η COCA-COLA.
Και φυσικά ο πραγματικός Άγιος μπορεί να μην πηδά μάντρες, τζάκια κ.λ.π για να φέρει παιχνίδια, αλλά μπορεί να κάνει τα πάντα με την βοήθεια και την Χάρη του Θεού, ώστε να μας φέρει ευλογία, υγεία και χαρά, που πραγματικά είναι τα ακριβότερα δώρα στον κόσμο.
Eίναι ο Άγιος της αγάπης, της συμπόνοιας ο Άγιος όλων.
Το πιο σπουδαίο του έργο όμως ώς Επίσκοπος Καισάρειας ήταν η οργάνωση της ελεημοσύνης και φιλανθρωπίας στην επαρχία του, έφτιαξε κοντά στην Καισάρεια μια ολόκληρη πόλη από φιλανθρωπικά ιδρύματα, γηροκομεία, νοσοκομεία, ξενοδοχεία, ορφανοτροφεία κ.α.
Ιδρυσε και καθιέρωσε την διανομή αγαθών τρόφιμα ρούχα, χρήματα και κάθε είδους βοήθεια σε φτωχές οικογένειες άπορους κ.λπ.
Η πόλη αυτή ονομάσθηκε Βασιλειάδα.
Ήταν τόσο μεγάλη η αγάπη του για όλους, που τον “εξανάγκαζε” να φθάνη μέχρι το σημείο να περιθάλπη και τους λεπρούς, μάλιστα δε νατους περιποιείται ο ίδιος προσωπικά και το πιο παράδοξο, να ασπάζεται και τις πληγές τους με την ίδια ευλάβεια που ασπαζόταν την εικόνα του Χριστού και των Αγίων.
Για να κατανοηθή το μέγεθος της αγάπης και της θυσίας του πρέπει να σημειωθή ότι η λέπρα την εποχή εκείνη ήταν ανίατη και μεταδοτική ασθένεια και ότι οι λεπροί ζούσαν μακριά από τις πόλεις, διωγμένοι και απομονωμένοι χωρίς την φροντίδα κανενός.
Αυτός ο αληθινός άρχοντας είναι αυτός που έχει πάντοτε ανοικτή την καρδιά του και ευχαριστείται να διακονή, να προσφέρη και να προσφέρεται, απαλύνοντας τον ανθρώπινο πόνο.
