Ή Ορθόδοξη Εκκλησία, ψάλλει, υμνεί και δοξολογεί: «Χριστός γεννάται δοξάσατε. Χριστός εξ ουρανών' απαντήσατε. Χριστός επί γης' υψώθητε. Άσατε τω Κυρίω πάσα ή γη, και εν ευφροσύνη, ανυμνήσατε λαοί' ότι δεδόξασται».
Ό Άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος τον τέταρτο αιώνα μ.Χ. με νωπή και ζωντανή την παρουσία το» Χρίστου επί της γης, κηρύττει με ζέση πίστεως λέγοντας:
«Σήμερα λύθηκαν τα μακροχρόνια δεσμά. Ό διάβολος καταντροπιάσθηκε. Οι δαίμονες δραπέτευσαν. Ό θάνατος (της ψυχής) καταργήθηκε. Ό Παράδεισος ανοίχθηκε. Ή κατάρα εξαφανίστηκε. Ή αμαρτία διώχθηκε. Ή πλάνη απομακρύνθηκε. Ή αλήθεια αποκαλύφθηκε. Το κήρυγμα της ευσέβειας ξεχύθηκε και διαδόθηκε παντού. Ή Βασιλεία των Ουρανών μεταφυτεύθηκε στη γη. Οι Άγγελοι συνομιλούν με τους ανθρώπους. 'Όλα έγιναν ένα. Κατέβηκε ό Θεός στη γη κι ό άνθρωπος ανέβηκε στους ουρανούς. Κατέβηκε ό Θεός στη γη και πάλι βρίσκεται στον Ουρανό. 'Ολόκληρος είναι στον ουρανό κι ολόκληρος είναι στη γη. Έγινε άνθρωπος κι είναι Θεός. Είναι Θεός κι έλαβε σάρκα».
Ενώ λοιπόν διαδραματίσθηκαν όλα αυτά τα κοσμοϊστορικά και σωτήρια γεγονότα, έρχεται τώρα ό διάβολος και με τα όργανα του, της «νέας εποχής», δίνουν μια ψεύτικη αίσθηση της μεγάλης εορτής, με προβολή και επιβολή κοσμικών και παγανιστικών -ειδωλολατρικών- εκδηλώσεων, με ήθη και έθιμα άσχετα με την Σωτήρια Εορτή, προκειμένου να πετύχουν, όπως λένε, τη «μαγεία των Χριστουγέννων», βάζοντας να «λατρεύουμε» το δένδρο με τα παιχνίδια, τα φώτα στα μπαλκόνια, τραγουδιστές, ίσως ανθέλληνες και ανήθικους, οργανώνοντας ρεβεγιόν, εκδρομές, ταξίδια, γλέντια με άφθονο αλκοόλ, ψώνια πολλά για καλοφαγία, με δάνεια από τις τράπεζες, ξενόφερτη μουσική, ενδυμασία προκλητική, διασκέδαση σε κλαμπ και μπαράκια, δημιουργώντας έτσι έναν αμερικάνικο τρόπο ζωής πού δεν είναι άλλος παρά ή παγκοσμιοποίηση και σαλαμοποίηση - μαζοποίηση των ανθρώπων.
Όλα αυτά μας τα σερβίρουν για να χάσουμε το αληθινό νόημα της Σωτήριας Εορτής των Χριστουγέννων και να μας κάνουν υποχείρια της «νέας εποχής».
Καμμία λοιπόν αναφορά, από τους λεγόμενους προστάτες των λαών, στην πνευματική προετοιμασία των Χριστουγέννων, δηλαδή την νηστεία, την προετοιμασία μας για την Χριστουγεννιάτικη θεία Λειτουργία και την αγάπη μας στο Θεό, στο συνάνθρωπο μας και στον ασκητικότατο Άγιο της Εκκλησίας μας, τον Μέγα και Θαυματουργό Άγιο Βασίλειο, τον πραγματικά φιλάνθρωπο.
Έτσι λοιπόν, όπως κατήντησε ή παγκοσμιοποίηση τα Χριστούγεννα, δεν είναι τυχαίο, γιατί ό ένας στους τέσσερις μουσουλμάνους στη Γαλλία θεωρεί τα Χριστούγεννα ως την σημαντικότερη γιορτή του χρόνου, γιατί δεν έχει πια καμία θρησκευτική αναφορά στον Σωτήρα μας Χριστό, αφού την κατήντησαν μια εντελώς κοσμική εορτή.
Ποια είναι όμως τα αληθινά Ελληνικά Χριστούγεννα;
Στολίζουμε καραβάκι (όχι δένδρο) πού συμβολίζει τον Ναόν της Εκκλησίας, σαν λαός 'Ορθόδοξος και θαλασσινός, αλλά και για το χαρμόσυνο γεγονός των Αγίων ημερών.
Το δένδρο πριν από δύο αιώνες ήταν τελείως άγνωστο σε όλες τις χώρες του κόσμου πλην της Γερμανίας, από την όποια ήρθε και στην Ελλάδα, μέσω των Βαυαρών του Όθωνα.
Επίσης έχει τις ρίζες του στην δενδρολατρεία της αρχαίας εποχής και στις τελετές πού γίνονταν αυτήν την εποχή του χρόνου (Κέλτες, Δρυΐδες κ.λ.π., υπάρχει βιβλιογραφία σχετική).
Ό στολισμός του δένδρου αποβλέπει στο να αποδοθούν τιμές στη λατρευόμενη ψεύτικη θεότητα, προς τιμήν της οποίας στολίζεται. Έτσι εμείς, χωρίς να γνωρίζουμε αυτά, συνεχίζουμε να στολίζουμε το ειδωλολατρικό δένδρο, τιμώντας δήθεν το νεογέννητο Χριστό.
Τιμούμε το δικό μας Μέγα Βασίλειο, τον ασκητικό και ελεήμονα από την Καισαρεία, πού αγαπά νέους, γέρους, παιδιά και όχι τον ξενόφερτο «σάντα κλάουζ», πού μ' αυτόν ή «νέα εποχή» θέλει να γελοιοποιήσει του Χριστού την πίστη την Αγία και την παράδοση της Εκκλησίας. Ό Άγιος Βασίλειος με τη Χάρη και την Αγιότητα του κερδίζει τις καρδιές των ανθρώπων και προσφέρει με όλη του την αγάπη στα παιδιά, στους μεγάλους, στον φτωχό, στον πάσχοντα και άρρωστο άνθρωπο πού τον επικαλείται, κάθε βοήθεια, όχι μόνον την Πρωτοχρονιά αλλά και στη διάρκεια όλου του χρόνου.
Ό σάντα κλάουζ ήρθε στη χώρα μας μαζί με το δένδρο και ενσαρκώνει την πίστη των αρχαίων λαών σ' ένα «καλό πνεύμα», πού μοιράζει δώρα στα παιδιά με πράξεις μαγικές, πετώντας με το έλκηθρο από σπίτι σε σπίτι, φορώντας κόκκινα ρούχα, εμπνευσμένα από τους κόκκινους νάνους, οι οποίοι συμβολίζουν τη ζωή και το αίμα και πού διατηρούν ζωντανές τις ρίζες των δένδρων, σύμφωνα με παλιές δεισιδαιμονίες. Τον χρησιμοποίησε ή κόκα κόλα για διαφήμιση το 1930 και έκτοτε καθιερώθηκε σε όλους τους λαούς, σαν το καλό πνεύμα πού φέρνει τα δώρα. Τον έχουν χονδρό και γελαστό, για να προωθούν τον ευδαιμονισμό, την υπερκατανάλωση και το χαβαλέ της «νέας εποχής», αδιαφορώντας για την σωτηρία της ψυχής, με δάνεια, κάρτες, κατασχέσεις, λαχεία διάφορα, τράπουλες, καζίνα, ιπποδρομίες, ποδόσφαιρα, γυμναστήρια, κέντρα αδυνατίσματος, χυδαίες διασκεδάσεις και τραγούδια. Αναλογίζεστε αν είναι σωστό να επιτρέπουμε σ' αυτό το σύμβολο - κατασκεύασμα της δύσης και της παγκοσμιοποίησης, να υποκαθιστά τον Μέγα και Άγιο Ιεράρχη της Εκκλησίας μας, πού δεν παραπλανά και δεν ζημιώνει σε τίποτε τα παιδιά μας;