Ω μέσα μου γεννιέται ένας Θεός
Και το κορμί μου γινεται ναός
Δεν είναι , ώς πρώτα , Φάτνη ταπεινή
μέσα μου λάμπουν ξάστεροι ουρανοί
Τ ο μέτωπο μου φέγγει σαν αστέρι ...
Στον θεόν , φανήτε ήρθεν η ώρα
Απ τ' άγνωστα και μυστικά σας μέρη
Μάγοι , φέρτε στο θεό τα πλούσια δώρα !!
Φέρτε του Μάγοι - θεία βουλή το γράφει
τη σμύρνα της ελπίδας , το λιβάνι
της πίστης , της αγάπης το χρυσάφι !
Μυσατήρια τέτοια ανθρώπου νους
δεν βάνει !
Κ΄εσείς , παναχραντοι θρόνοι , αγγελούδια
στην καρδιά μου - στην κούνια του - σκυμμένα
με της αθανασίας τα τραγούδια
υμνολογε΄τε εσείς τη θεία γέννα .
Με΄σα μου λάμπουν ξάστεροι ουρανοί
και το κορμί μου , φάτνη ταπεινή
βλέπω κι αλλάζει , γίνεται ναός
Ω μέσα μου γεννιέται ένας Θεός !!!
Κωστής Παλαμάς
