Το έθιμο της ανταλλαγής δώρων τις μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς μας έρχεται από την αρχαιότητα. Κατά τη διάρκεια των Σατουρναλίων, οι Ρωμαίοι συνήθιζαν να ανταλλάσουν δώρα μεταξύ τους.
Και το Μεσαίωνα, όμως, μαθαίνουμε ότι ήταν της μόδας τότε, στα σπίτια της καλής κοινωνίας, να στολίζονται τα αριστοκρατικά σαλόνια με ξυλόγλυπτες θρησκευτικές παραστάσεις, που έφερναν μαζί τους οι καλεσμένοι στο εορταστικό δείπνο. Για τους συγγενείς που βρίσκονταν σε άλλες πόλεις, οι παραγγελίες για τα ξυλόγλυπτα έργα συνοδεύονταν πάντα με διεύθυνση αποστολής, για να ταχυδρομηθούν εγκαίρως. Περίτεχνες παραστάσεις με ευχές για τύχη και καλή υγεία στην οικογένεια του παραλήπτη συνόδευαν το δέμα με τα δώρα του αποστολέα.
Τον 18ο και 19ο αι. το έθιμο αυτό αρχίζει να εξαπλώνεται σε όλον τον κόσμο.
Τα χρόνια της βασιλείας του Καίσαρα, οι αυλικοί του προσέφεραν δώρα στο λαό. Ακόμα και οι σκλάβοι συνήθιζαν να παίρνουν δώρα από τα αφεντικά τους.
Πριν από τη γέννηση του Χριστού, κάθε σπίτι συνήθιζε να κάνει θυσίες στους θεούς κατά τη διάρκεια του εορτασμού του χειμερινού ηλιοστασίου, προκειμένου οι θεοί να προστατεύουν τα σπίτια τους από τα κακά πνεύματα και να είναι γόνιμα τα χωράφια τους.
Οι γιορτές πριν από τα Χριστούγεννα έδιναν την ευκαιρία στα παιδιά να γυρίζουν από χωριό σε χωριό και να φιλεύονται διάφορες λιχουδιές, από φρούτα μέχρι γλυκά και πίτες. Χτυπούσαν μία-μία τις πόρτες και τραγουδούσαν κάλαντα. Οι νοικοκυραίοι συνήθιζαν να τους δίνουν ως δώρα διάφορα καλούδια, που τους εξασφάλιζαν μία άνετη χρονιά.
Οι πρόγονοί μας συνήθιζαν να παίρνουν ως δώρα πορτοκάλια, ένα αγαθό που εκείνη την εποχή ήταν πολύτιμο. Με το πέρασμα των χρόνων, τα πορτοκάλια μετατράπηκαν σε ζαχαρωτά και στη συνέχεια σε παιχνίδια, μικρά στην αρχή, πιο μεγάλα και πιο εξεζητημένα μετέπειτα.
