Οι Άγιοι αυτοί υπήρξαν μαθητές του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου.Ο μεν πρώτος ήταν Ιερέας ο δε δεύτερος διάκονος.Ίσως μάλιστα να ήταν και Αθηναίοι.Μαρτύρησαν δια ξίφους μαζί με τον Άγιο Διονύσιο,κατά τον επί Δομετιανού διωγμό (81-96).
Ο Άγιος Θεόκτιστος
Μαρτύρησε δια ξίφους.
Ο Άγιος Διονύσιος Ιερομάρτυρας και οι μαρτυρήσαντες μαζί μ'αυτόν 8 Μάρτυρες (Φαύστος,Γάιος,Πέτρος,Παύλος,Ευσέβιος,Χαιρήμων και άλλοι δύο μάρτυρες)
Εδώ πρόκειται για τον Διονύσιο επίσκοπο Αλεξανδρείας, που μαρτύρησε όταν αυτοκράτορας ήταν ο Ουαλεριανός (254).Ο έπαρχος Αιμιλιανός μάταια προσπάθησε να τον αποσπάσει από τη χριστιανική πίστη με υποσχέσεις,απειλές και τιμωρίες.Ο Διονύσιος ήταν δοκιμασμένος αθλητής του Χριστού,ακόμα από τον διωγμό επί Δεκίου.Μαζί του μάζεψε και οκτώ μαθητές του,κατά πάντα άξιους του διδασκάλου στη ζέση της ευσέβειας και στη στερεότητα της πίστης.Όλους,δέσμιους τους έκλεισαν σ'ένα στενό χώρο,όπου τους βασάνισαν σκληρά και έτσι παρέδωσαν τις αγίες τους ψυχές στον Θεό.Τα ονόματα των έξι από τους οκτώ μαθητές του Διονυσίου ήταν,Φαύστος,Γάιος,Πέτρος,Παύλος, Ευσέβιος και Χαιρήμων.(Η μνήμη των δύο τελευταίων μαζί μ'αυτή του Φαύστου και Γάιου, επαναλαμβάνεται και την 4η Οκτωβρίου). Ο Άγιος Αδαύκτος
Η μνήμη του συναντάται στο "Μικρόν Ευχολόγιον ή Αγιασματάριον" έκδοση "Αποστολικής Διακονίας" 1959,χωρίς άλλες πληροφορίες.Πουθενά αλλού δεν αναφέρεται η μνήμη του. Ίσως να είναι ένας από τους πιο πάνω οκτώ μαθητές του αγίου Διονυσίου,που μαρτύρησαν μαζί του.Ίσως όμως,να είναι περιττή επανάληψη της μνήμης του αγίου Αυδάκτου που η μνήμη του αναφέρεται στις 4 Οκτωβρίου,μαζί μ'αυτή της κόρης του Καλλισθένης. Ο Άγιος Θεαγένης ή Θεογένης
Μαρτύρησε δια πυρός.
Ο Άγιος Θεότεκνος
Μαρτύρησε δια λιθοβολισμού.
Ο Όσιος Ιωάννης ο Χοζεβίτης επίσκοπος Καισαρείας
Ο Όσιος Ιωάννης στην αρχή είχε πέσει στην πλάνη των μονοφυσιτών.Όταν δηλαδή επί βασιλίσσης Πουλχερίας η Δ'Οικουμενική Σύνοδος στη Χαλκηδόνα καταδίκασε τις αιρετικές δοξασίες του Ευτυχούς,ο Ιωάννης δεν θέλησε να δεχτεί τη δογματική ερμηνεία και απόφαση της συνόδου αυτής.Αλλά το εσωτερικό της ψυχής του Ιωάννη δεν είχε εγωιστικά ελατήρια,ήταν δεκτικό,διότι οι πλούσιοι και ευσεβείς γονείς του,στη Θήβα της Αιγύπτου,τον ανέθρεψαν με την ανάλογη χριστιανική παιδεία.Έτσι ο Θεός ευλόγησε να απαλλαχτεί από την πλάνη του ως έξης. Κάποτε πήγε στην Ιερουσαλήμ,για να προσκυνήσει τον τάφο του Κυρίου και να δεχτεί εκεί τη θεία κοινωνία.Πριν φτάσει η ήμερα εκείνη, ορθόδοξοι κληρικοί,φρόντισαν να τον διαφωτίσουν και να τον απαλλάξουν από την πλάνη του.Αλλά και πάλι ο Ιωάννης βρισκόταν σε αμφιταλάντευση.Την παραμονή λοιπόν της ημέρας που θα κοινωνούσε,άκουσε στ'όνειρο του φωνή,που του έλεγε ότι είναι ανάξιοι να κοινωνούν όσοι χωρίζονται από την αλήθεια της ορθόδοξης εκκλησίας. Τότε ο Ιωάννης πείστηκε οριστικά.Όταν επέστρεψε στην Αίγυπτο,μόνασε στον τόπο Χοζεβά. Μάλιστα, τόσο πολύ ανέπτυξε τις αρετές της Ορθοδοξίας,που ο Θεός τον αξίωσε να θεραπεύει δαιμονισμένους με την προσευχή του.Κατόπιν τον έκαναν επίσκοπο Καισαρείας,αλλά αυτός επέστρεψε στο ασκητήριό του,όπου και πέθανε ευεργετώντας αναρίθμητες ψυχές με την ορθόδοξη διδασκαλία του.
