Στήν χερσόνησο της Αετολίμνης, ένα χιλιόμετρο έξω από τήν κωμόπολη της Μαλεσίνας, βρίσκεται τό Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου. Αφιερωμένο αρχικά στήν Παναγία καί από τόν 17ο αι. στόν Άγιο Γεώργιο. Τό Καθολικό έπαθε σημαντικές ζημιές μέ τούς σεισμούς του 1894. Διασώθηκε τό ιερό μ΄ έναν πλούτο άριστα διατηρημένων τοιχογραφιών, οι οποίες υπέστησαν νέες ζημιές τό 1950 μετά τήν κατάρρευση της στέγης. Από τό θαυμαστό έναν πλούτο άριστα διατηρημένων τοιχογραφιών, οι οποίες υπέστησαν νέες ζημιές τό 1950 μετά τήν κατάρρευση της στέγης. Από τό θαυμαστό τέμπλο του ιερού τό οποίο ήταν ξυλόγλυπτο, διασώθηκαν ορισμένα τμήματα. Ο ναός είναι ένα από τά μεγαλύτερα σέ μέγεθος μνημεία της μεσοβυζαντινής περιόδου. Η χρονολόγηση του μνημείου κατατάσσεται από τούς ειδικούς τόν 11ο μέ 12ο αιώνα. Τό Καθολικό ανιστορήθη από τόν Δημήτριο Κακαβα εκ Ναυπλίου τό 1599 όπως μαρτυρεί η εξής επιγραφή:
" Ανιστορήθη καί εκαλωπίσθη τό παρόν σταυροπήγιον της Υπεραγίας Θεοτόκου φέρον πρός επωνυμίαν Μελινίτζες διά χειρός καμου Δημητρίου ζωγράφου, του επονομαζομένου Καρκαβας, του εν τη πολιτεία Ναυπλίου καί ετελιώθη εις μηνας ΙΔ μέ αρτηκα, μέ τέμπλο, μέ σταυρόν μηνί Δεκεμβρίου ΚΑ ετους ΖΡΖ, ιδικτιωνος ΙΒ".Τό έτος 7101 από κτίσεως κόσμου είναι τό έτος 1599 μ.Χ. Ο Π. Λαζαρίδης κατατάσσει χρονικά τό ζωγραφικό διάκοσμο σέ τρεις περιόδους, ήτοι στούς Παλαιολόγειους χρόνους, στά τέλη του 16ου αιώνα καί στίς αρχές του 17ου αιώνα.
Η παράδοση αναφέρει ότι η ανέγερση της Μονής έγινε από δύο αγιορείτες μοναχούς, πού η εμφάνιση φωτεινού σημείου τούς έκανε νά μείνουν καί νά ιδρύσουν εκεί Μοναστήρι.Κατά τά χρόνια της Οθωμανικής σκλαβιάς παρέσχε σημαντική βοήθεια στούς χριστιανούς, ενω καί στά χρόνια του άγωνος του 1821 συνέβαλε γιά τήν απελευθέρωση του Έθνους. Συνέχισε τήν προσφορά του καί στήν Γερμανική κατοχή σώζοντας από τήν πείνα πολλούς κατοίκους γιά νά δεχθει τήν αρπακτική μανία των κατακτητών.
Η βιβλιοθήκη της Μονής αποτελουμένη από 42 χειρόγραφα παραχωρήθηκε στήν Εθνική Βιβλιοθήκη, ενω η περιουσία της απαλλοτριώθηκε από τό κράτος τό 1931. Η νέα Μονή κτίσθηκε μετά τό 1894. Η νέα περίοδος της ιστορίας της άρχισε από τό 1988 όπου στελεχώθηκε από μορφωμένες μοναχές, δίνοντας αίγλη στήν παλαίφατη μονή.
Στό Μοναστήρι γίνονται έργα αναστηλώσεως μέ τήν φροντίδα της 7ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων. Ο Όμιλος γιά τή διάσωση του Βυζαντινού Ναού της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου Μαλεσίνας προέβη τό 1993 στόν καθαρισμό του χώρου του παλαιού Μοναστηριού από τά μπάζα του σεισμού του 1894 καί απεκάλυψε όλους τούς χώρους πού περιβάλλουν τό Καθολικό όπως νάρθηκα, παρεκκλήσιο, φωτάναμμα, τράπεζα, εστία, κελλάρια, κελλιά, τέσσερις πέτρινες σκάλες, κ.λ.π.
Εορτάζει τήν 23η Απριλίου καί τήν 2α Ιουνίου.
