Αν δεχθούμε έτσι τον πόνο θα τον δεχθούμε ως δώρο της αγάπης του Θεού. Και αν θέλαμε να τον εκφράσουμε διαφορετικά, η βίωσι του πόνου στις πνευματικές του διαστάσεις είναι διάλογος αγάπης με τον Χριστό και Κύριο.
Αν δεχθούμε λοιπόν αυτή την υιοθεσία, τότε ξυπνάει μέσα στις καρδιές μας το μήνυμα της αιώνιας ζωής, "της μελλούσης κοινωνίας, της μεταμορφώσεως του σύμπαντος κόσμου από το άχτιστο θείο φως". Και μέσα στην υιοθεσία αυτή είναι και η παρηγοριά πού δεχόμαστε από τον Θεό και Πατέρα μας.
Αποτελούν αφορμή ταπεινώσεως
"Για την ποικίλη λοιπόν καί παντοδαπή κάκωσι των αγίων έχω να πω τα εξής στην αγάπη
σας", τονίζει ό άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος: "Επιτρέπεται στους αγίους η κάκωσι για να ύπάρχη μετριότης σ' αυτούς καί να μην ύπερηφανεύωνται για τα πολλά σημεία και κατορθώματα. Και ας ακούσουμε καί τον προφήτη Δαβίδ, όπως ακούσαμε προηγουμένως κιί τον απόστολο Παύλο που επιβεβαιώνουν αυτά: Ό Δαυίδ λέγει: "Μου έκανε καλό Κύριε, που με ταπείνωσες διότι έτσι έμαθα τα δικαιώματα σον".
Προτρέπουν στην αρετή
Ακόμη επιτρέπει ό Θεός τους πειρασμούς στους αγίους για να μη νομίζουμε ότι όταν μας προτρέπουν να εργασθούμε για την αρετή, ότι εκείνοι είχαν διαφορετική φύσι από εμάς.
