«Να σου πω πόσο μεγάλο καλό είναι η ταπεινοφροσύνη και πόσο κακό η υπερηφάνεια; Ένας αμαρτωλός νίκησε ένα δίκαιο, ο τελώνης τον Φαρισαίο. Και τα λόγια νίκησαν τα έργα. Πώς νίκησαν τα λόγια; Ό Τελώνης λέγει: «Ο Θεός ιλάσθητί μοι τω άμαρτωλώ» (Λουκ. 18, 13). Ο Φαρισαίος λέγει: «Ουκ ειμί ώσπερ οι λοιποί των ανθρώπων...». Αλλά τι; «Νηστεύω δίς του Σαββάτου...» (Λουκ. 18, 11-121). Ο Φαρισαίος παρουσίασε έργα δικαιοσύνης, ο τελώνης είπε λόγια ταπεινοφροσύνης και τα λόγια νίκησαν τα έργα. Ήρθαν δύο πλοία που είχαν φορτίο. Μπήκαν και τα δύο στο λιμάνι, αλλά ο τελώνης άρραξε καλά στο λιμάνι, ενώ ο Φαρισαίος έπαθε ναυάγιο, για να μάθης πόσο κακό είναι η υπερηφάνεια. Είσαι δίκαιος; Να μη ταπεινώνης τον αδελφό σου. Και να προσέχης τα λόγια σου αγαπητέ μου. Περισσότερο οφείλει ό δίκαιος να φοβάται την υπερηφάνεια, παρά ό αμαρτωλός. Διότι ό αμαρτωλός αναγκαστικά έχει τη συνείδησί του ταπεινή, ενώ ο δίκαιος καυχιέται για τα κατορθώματα του. Όσο μεγάλος είσαι τόσο να ταπεινώνης τον εαυτό σου. Όταν ανεβής ψηλά, έχεις ανάγκη να ασφαλισθής για να μην πέσης».
