(γυναικείο μοναστήρι)
Σε μια όμορφη τοποθεσία που λέγεται γιακάς δύο χιλιόμετρα ΒΔ του Σοχού, σε μια πλαγιά του Βερτίσκου, βρίσκετε ένα μεγαλόπρεπο μοναστήρι, το μοναστήρι "Παναγία η Θεοσκέπαστος", αφιερωμένο στη γέννηση της Παναγίας και πανηγυρίζει στις 8 Σεπτεμβρίου.
Το μοναστήρι είναι μετόχι δηλαδή εξαρτάται διοικητικά και πνευματικά από μεγαλύτερο μοναστήρι, συγκεκριμένα από τη Μονή Δοχειαρίου του Αγίου Όρους.
Στις 21/8 Μαίου 1993 άρχισε η ανοικοδόμηση της Μονής. Η ημέρα αυτή είναι ημέρα μνήμης του Αγ. Ιωάννη Θεολόγου και για το λόγο αυτό, το πρώτο παρεκκλήσιο της Μονής αφιερόθηκε στον Άγιο αυτόν. Σε διάρκεια ενός έτους ολοκληρώθηκε η μια πτέρυγα της μονής, η οποία περιλαμβάμει το ναό του Αγ. Ιωάννου Θεολόγου, το συνοδικό ή αρχονταρίκι ( χώρο υποδοχής προσκυνητών ), τράπεζα, κουζίνα και τα κελιά για τις μοναχές.
Το εργατικό προσωπικό το αποτελούν πατέρες της Μονής Δοχειαρίου με επικεφαλής το Γέροντα Γρηγόριο, οι οποίοι πολλά εκοπίασαν και κοπιάζουν μέχρι σήμερα για τη δόξα του Θεού.
Ό,τι προσφορά δέχτηκε το Μοναστήρι ήταν ελεύθερη κίνηση των προσφερόντων, χωρίς ποτέ το Μοναστήρι να ζητήσει, ούτε να παρακαλέσει, γιατί ο δρόμος των μοναχών είναι ο δρόμος της φτώχειας και της ακτημοσύνης.
Η λειτουργεία της Μονής άρχισε τον Ιούλιο του 1994 οπότε εγκαταστάθηκαν μόνιμα οι πρώτες Αδελφές της Μονής. Το μοναστήρι είναι κοινόβιο, που σημαίνει κοινός βίος, κοινή προσευχή, κοινή τράπεζα, κοινά αγαθά, όπως ήταν ο τρόπος ζωής των πρώτων χριστιανών.
(ανδρικό μοναστήρι)
Είναι ένα απλό μοναστήρι, αφιερωμένο στη μεταμόρφωση του Σωτήρος, που γιορτάζει στις 6 Αυγούστου. Βρίσκεται στη βορειοδυτική πλευρά του Σοχού και χτίστηκε το 1991 από τον ιερομάχο Αρσένιο. Τα σχέδια του πατρός Αρσένιου δεν περιλάμβαναν την ίδρυση ενός μοναστηριού. Σκοπός του ήταν η δημιουργία ενός μόνου κελιού και μιας μικρής εκκλησίας για να μονάσει.
Η ίδια τοποθεσία όμως προοριζόταν για την ίδρυση ενός γυναικείου μοναστηριού , πουδεν έγινε τελικά. Έτσι έχτισε το μοναστήρι που υπάγεται στη Μητρόπολη Λαγκαδά ενώ ουσιαστικά πρόκειται για ένα κελί αφού δεν μένουν και άλλοι μοναχοί μαχί του.
Είναι ένα αυτόνομο μοναστήρι γιατί ο κτίτορας του στηρίχθηκε στις δικές του οικονομικές δυνατότητες, έκανε μόνος του τα σχέδια και βοηθήθηκε από πολύ λίγους για την ανέγερση του κτίσματος.
Η εκκλησία της μονής είναι βυζαντίνου ρυθμού, σταυροειδής με τρούλο. Είναι μικρή και λιτή . Το τέμπλο της είναι ξύλινο χωρίς ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό σχέδιο.
Μέσα στο νάο φυλάσσονται λείψανα του Αγίου Αρσένιου, τα οποία είναι εκτεθειμένα σε προσκύνηση στο ναό για κάθε πιστό-επισκέπτη της μονής. Η μονή αυτή αποτελείται από το αρχονταρίκι, το χώρο όπου δέχονται τους επισκέπτες, το μαγειρείο, τέσσερα κελιά και φυσικά την εκκλησία.
Στο μοναστήρι τελείται Λειτουργεία τις Κυριακές και αργίες, όπου ο κάθε πιστός μπορεί να εκκλησιαστεί ελεύθερα και η συμμετοχή των κατοίκων της περιοχής είναι σημαντική.
