Η μονή περιβάλλεται, στην άμεση περίμετρό της, από ελαιώνες, συνολικής έκ-τασης 40 στρεμμάτων, ενώ την ευρύτερη περίμετρο καταλαμβάνει «διακατεχόμενο δάσος», το οποίο εκτείνεται στις βόρειες, βορειοανατολικές και βορειοδυτικές κλιτύες και απολήξεις του Κανδηλίου. Στον ανατολικό ελαιώνα της μονής και σε απόσταση 200 μέτρων από τον περίβολό της, υπάρχει το σπηλαιώδες εκκλησίδιο του αγίου Ανδρέα, με σπαράγματα αγιογραφιών, πιθανότατα των αρχών του 17ου αί. Βορειοδυτικά και σε απόσταση λίγων μέτρων από τον περίβολό της, συναντάται σύγχρονος ναΐσκος, αφιερωμένος στον άγιο Νεκτάριο, ενώ δυτικό-τερα και σε απόσταση 200 μέτρων, υψώνεται ένας απότομος βράχος, ο λεγόμενος «Κορακόλιθος». Σύμφωνα με καταγεγραμμένη παράδοση στο βράχο, που χρησιμοποιείτο κατά το παρελθόν ως παρατηρητήριο (καραούλι), πειρατές αιφνιδίασαν και δολοφόνησαν μοναχό/ βιγλάτορα. Σήμερα ο βράχος σημαίνεται με λευκό σταυρό, μεγάλων διαστάσεων, ο οποίος τοποθετήθηκε, με ενέργειες της μακαριστής γερόντισσας Θεοκτίστης, στη δεκαετία του 1970.
Δυτικά της μονής και σε απόσταση δώδεκα χιλιομέτρων βρίσκεται η γραφική κω-μόπολη Λίμνη, πρωτεύουσα του σημερινού Καποδιστριακού Δήμου Ελυμνίων. Βόρεια, πίσω ακριβώς από τον ορεινό όγκο του Κανδηλίου, βρίσκεται ο οικισμός Τρούπι και βορειοδυτικά το Σπαθάρι. Νότιά της «απλούται η γελόεσσα λιμνοθάλασσα του Ευβοϊκού», με το παραλιακά αναπτυσσόμενο ρήγμα, το οποίο αρχίζει από τις παραθαλάσσιες απολήξεις του Κανδηλίου ανατολικά και καταλήγει στις παραθαλάσσιες απολήξεις του Τελεθρίου όρους δυτικά, να θεωρείται ως εκείνο με τις υψηλότερες τιμές βάθους στον Ευβοϊκό κόλπο. Επομένως από τη μονή Γαλατάκη έχομε υποχρεωτική θέα προς το νότιο και δυτικό ορίζοντα, αφού βόρεια και ανατολικά περιβάλλεται από τον ορεινό όγκο του Κανδηλίου.
Ο προσκυνητής που επιθυμεί σήμερα να επισκεφθεί το ιστορικό μοναστήρι, έχει στη διάθεσή του την ασφαλ-τοστρωμένη, κατά το ήμισυ, αμαξιτή οδό, η οποία ξεκινά από την παραλία της Λίμνης και αφού διασχίσει τις γραφικές τοποθεσίες: Κατούνια, Μαράντζα και Άγιος Γεώργιος, καταλήγει στην είσοδο της μονής. Οι άλλες οδοί πρόσβασης, απλοί δασικοί δρόμοι, που τη συνδέουν με τους γύρω ορεινούς οικισμούς, χρησιμοποιούνται σήμερα ελάχιστα, καθώς βρίσκονται σε πολύ κακή κατάσταση και έχουν επικίνδυνα σημεία, λόγω των εγκαρσίων τομών, για τη διαμόρφωση του οδοστρώματος, ενώ το μονοπάτι (3 ώρες πεζοπορία) προς Τρούπι είναι αδιάβατο κατά τη χειμερινή περίοδο.
Ηγουμένη: Μοναχή Φεβρωνία Κόλλια (μοναχές 6)
