Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010

Tα χριστούγεννα ως πνευματικό μυστήριο

«Μυστήριον ξένον βλέπω, αντί ηλίου τον ήλιον της δικαιοσύνης απεριγράπτως χωρήσαντα εν τη Παρθένω. Και μη ζήτει πως όπου γαρ Θεός βούλεται, νικάται φύσεως τάξις. Ηβουλήθη γαρ, ηδυνήθη, κατήλθεν, έσωσε. Συνδράμετε πάντα Θεός σήμερον ο ων και προών γίνεται όπερ ουκ ην ων γαρ Θεός, γίνεται άνθρωπος, ουκ εκστάς του είναι Θεός. Ούτε γαρ κατ΄ έκστασιν θεότητος γέγονεν άνθρωπος, ούτε πάλιν εξ ανθρώπων κατά προκοπήν γέγονε Θεός αλλά Λόγος ων, διά τούτο απαθής γέγονεν άνθρωπος, αμεταβλήτου μενούσης της φύσεως». (Μεγάλου Αθανασίου, Εις την Γέννησιν του Σωτήρος).

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Η άπειρη φιλανθρωπία του Θεού μας αξίωσε και πάλιν εφέτος να μας ετοιμάσει για να προσκυνήσουμε με αισθήματα ευλαβείας και πνευματικής αγαλλιάσεως το μέγα μυστήριο της ενανθρωπήσεως του Υιού και Λόγου του Θεού, την Μητρόπολη των εορτών, τα Άγια Χριστούγεννα, και να λάμψουν τα πρόσωπα και οι ψυχές μας από το ουράνιο φως του Λυτρωτού μας.
Με την εκ της αγίας Παρθένου Γέννησή Του ο Κύριος απεκάλυψε τον Θεό στον άνθρωπο, αλλά και επιπλέον εγνώρισε στον άνθρωπο την ευγένεια της καταγωγής του και το μεγαλείο του προορισμού του. Ο Υιός και Λόγος του Θεού «μη εκστάς της θείας φύσεως μετέσχε του ημετέρου φυράματος», και προσλαμβάνοντας «ασυγχύτως και ατρέπτως» την ανθρώπινη φύση ενώθηκε εις το διηνεκές μαζί της, την μεταμόρφωσε και την ανύψωσε μέχρι τον θρόνο του Θεού, καθιστώντας τον άνθρωπο στο θεανδρικό Του πρόσωπο κοινωνό της θείας δόξης και μακαριότητος.
Αυτό είναι το τιμαλφέστατο δώρο του Θεού σ΄ ολόκληρο το ανθρώπινο γένος. Δεν αφορά μόνο σε κάποιους εκλεκτούς, αλλά σε κάθε άνθρωπο, φτωχό ή πλούσιο, σοφό ή απαίδευτο, δίκαιο ή αμαρτωλό, μικρό ή μεγάλο. Ο Χριστός μας καλεί κοντά Του όλους ανεξαιρέτως. Όσοι ανταποκρίνονται σ αύτό το ουράνιο κάλεσμα, προσρχονται με βαθιά ευγνωμοσύνη και ταπείνωση, για να προσκυνήσουν το θείο Βρέφος και να ζήσουν την χαρά της σωτηρίας των ανθρώπων, όπως προσήλθαν μπροστά στο απαστρπτον και φανερομενο πλέον μεγαλείο της θείας αγάπης οι Μγοι με τα συμβολικά τους δώρα, το χρυσό, τον λίβανο και την σμύρνα, και οι ποιμένες με την άδολη πστη τους, την ευλάβεια και τον πλούτο των αισθημάτων τους. Αυτή η χαρά των πιστών δεν είναι συναισθηματική, εξωτερική, πρόσκαιρη. Είναι βαθειά πνευματική. Πηγάζει από την αίσθηση της απείρου αγάπης και φιλανθρωπίας του Αγίου Θεου που εκδηλώθηκε με την ενανθρώπηση του Λόγου. Ο Κύριος της δόξης που γεννήθηκε ως βρέφος «εν ημέραις Ηρώδου του βασιλέως» στο ταπεινό σπήλαιο της Βηθλεέμ, «αεί γεννάται» μυστικώς στις καρδιές των πιστών χωρίς να μας εκφοβίζει, χωρίς να επιδεικνύει το κύρος και την δύναμή του.
Μέσα από την γιορτή των Χριστουγέννων η αγία Εκκλησία μας μάς διδάσκει το μυστήριο της ελευθέρως προσφερομένης αγάπης του Θεού που δεν επιβάλλεται σε κανέναν. Αυτή η ίδια αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο γεφύρωσε την άβυσσο που χώριζε τα διεστώτα, καθώς ο τεχθείς Σωτήρ του κόσμου είναι ο Θεάνθρωπος Χριστός. Το χρυσό στόμα της Εκκλησίας μας, ο Ιερός Χρυσόστομος αναφερόμενος στο μέγα γεγονός της θείας Ενανθρωπήσεως σημειώνει τα εξή: «Σήμερα η Βηθλεέμ έγινε όμοια με τον ουρανό, αφού εμφανίστηκαν σε αυτήν αντί για αστέρια, άγγελοι που ανυμνούν το Θεό και δέχτηκε με τρόπο θαυμαστό στο χώρο της όχι τον φυσικό ήλιο, αλλά τον Ήλιο της Δικαιοσύνης. Γιατί εκεί όπου εκδηλώνεται η θέληση του Θεού, νικώνται οι φυσικοί νόμοι. Θέλησε λοιπόν ο Θεός, μπόρεσε, κατέβηκε από τους ουρανούς και έσωσε τον άνθρωπο, γιατί τα πάντα υπακούουν στο Θεό. Σήμερα γεννιέται ο αιώνιος και γίνεται εκείνο που δεν ήταν. Ενώ ήταν Θεός, γίνεται άνθρωπος, χωρίς να παύσει να είναι Θεός». Αυτήν την υπέρλογη και θαυμαστή συγκατάβαση του Θεού ύμνησαν «φωνή μεγάλη πάντες οι άγγελοι αυτού».
Τό «επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία» είναι η απάντηση του ουρανού στην υπαρξιακή αγωνία και θλίψη των ανθρώπων, οι οποίοι αποζητούσαν αιώνες την λύτρωση. Το ίδιο αυτό μήνυμα του ουρανού, που γίνεται αντιληπτό μέσα στις καρδιές μας ως αύρα λεπτή, ως μία ακτίνα θείου και επουρανίου φωτός, επιμαρτυρεί και σήμερα ότι με την σάρκωση του Λόγου επήλθε η ειρήνη, η συμφιλίωση και η καταλλαγή του αποστάτου ανθρώπου με τον Θεό. Αυτήν την ειρήνη μας λέγει ο Άγιος Γρηγόριος οΠαλαμάς πρέπει να την διαφυλάξουμε ως τιμαλφέστατο θησαυρό. Αυτήν την ειρήνη λαμβάνουμε μέσα στην αγία Εκκλησία ως ιερά παρακαταθήκη από τον Σωτήρα μας, που διά της υπερφυούς εν χρόνω Γεννήσεώς Του μας χαρίζει το πνεύμα της θείας υιοθεσίας, διά της οποίας γινόμεθα «κληρονόμοι μεν Θεού, συγκληρονόμοι δε Χριστού».

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Η Γέννηση του Κυρίου μας, Ιησού Χριστού είναι η ασφαλέστατη εκείνη εγγύηση πως δεν βρισκόμαστε χαμένοι μέσα σε ένα κόσμο γεμάτο κινδύνους και χωρίς νόημα, όπου η ζωή μας βαδίζει τυφλά προς το άγνωστο. Ο Θεός είναι ανάμεσά μας, μοιράζεται την ζωήν μας, τις αγωνίες, τους πόνους, τις ανησυχίες μας, μοιράζεται ακόμα μαζί μας και τον θάνατο «για να καταργήσει με τον θάνατό Του αυτόν που εξουσιάζε τον θάνατο, δηλαδή τον Διάβολο ...; και επειδή ο Ίδιος υπέφερε και δοκιμάστηκε μπορεί να βοηθήσει αυτούς που δοκιμάζονται» (Εβρ. β' 14, 18). Τώρα που ο Υιός του Θεού έγινε Υιός του ανθρώπου και ήλθε με την Γέννησή Του στη γη, ο άνθρωπος γνωρίζει τον αληθινό Θεό, γνωρίζει την αλήθεια που τον ελευθερώνει και τον ζωοποιεί και λαμβάνει την δύναμη να αγωνισθε αποτελεσματικά, γιατί ξέρει ότι δεν είναι πλέον μόνος και αδύναμος στη ζωή, αλλά μπορεί μετά του Αποστόλου Παύλου να ομολογεί «τα πάντα μπορώ να καταφέρω με την δύναμη του Χριστού πού με ενισχύει». Ας ετοιμάσουμε, λοιπόν αδελφοί μου, την φάτνη της καρδιας μας με την καλλιέργεια των θείων εντολών Του για να γεννηθεί και να ενοικήσει μέσα μας ο Σωτήρας και Λυτρωτής του κόσμου, Χριστός. Τότε θα μπορέσουμε πραγματικά να ζήσουμε μέσα μας την ειρήνη «την πάντα νουν υπερέχουσαν». Τότε θα λάμψει ο έσω της καρδίας άνθρωπος από το ανέσπερο φως του Χριστού που «φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον». Σας το εύχομαι μέσα από την καρδιά μου.

Ευλογημένα και άγια Χριστούγεννα
Μετ΄ ευχών εγκαρδίων και αγάπης εν Χριστώ νηπιάσαντι
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ο ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ