Εις τον Βαβύλαν.
Πριν Βαβύλας ήθλησε κατά δαιμόνων,
Ήθλησε λοιπόν και διά των αιμάτων.
Eις τον Aγάπιον και Τιμόθεον.
Τον Aγάπιον συνάμα Τιμοθέω,
Σαφώς μιμητάς οίδα του Διδασκάλου.
Ο Όσιος Βαβύλας καταγόταν από την Θεούπολη (την Αντιόχεια πιθανώς) και έλαβε από τους ενάρετους γονείς του τη χριστιανική ανατροφή και παιδεία. Μετά το θάνατό τους μοίρασε τα υπάρχοντά του στους πτωχούς και αδυνάτους και αποσύρθηκε σε κάποιο ησυχαστήριο με δύο μαθητές του, τον Αγάπιο και τον Τιμόθεο. Ύστερα από πολλή πίεση χειροτονείται ιερέας, με πλήρη συναίσθηση των μεγάλων και Ιερών υποχρεώσεων του.
Σε κάποιο ιεραποστολικό του ταξίδι στην Σικελία, ο εκεί διοικητής, αφού μάταια προσπάθησε να αποσπάσει από την πίστη τον άγιο και τους μαθητές του, τους υπέβαλλε σε φριχτά βασανιστήρια τα οποία αποδείχθηκαν αδύνατα να κάμψουν το αγωνιστικό τους φρόνημα και τη πίστη τους. Στο τέλος τους κατέσφαξε με μαχαίρια και έριξε τα σώματά τους στη φωτιά. Τα λείψανα τους, όμως, διαφυλάχτηκαν αβλαβή, και χριστιανοί ευσεβείς τα παρέλαβαν και τα έθαψαν με όλη τη χριστιανική τιμή.