Οι γραμματικές γνώσεις του Οσίου ήταν μέτριες. Διακρίθηκε όμως, για την πολύ ενάρετη ζωή του. Η εξωτερική του εμφάνιση ήταν μάλλον άσχημη. Και όμως, ενώ ο ίδιος ντυνόταν με παλιά φορέματα, τα φιλάνθρωπο έργα του ήταν πλούσια και αμέτρητα. Το κελί του έμενε πάντοτε ανοικτό για τους φτωχούς και τους ξένους, εφοδιαζόμενος δε με σιτάρι και λάδι, μοίραζε σ' όσους απ' αυτούς είχαν ανάγκη. Όταν κάποτε πληροφορήθηκε ότι ο άρχοντας της κωμοπόλεώς τους καταπίεζε τους γεωργούς, δεν δίστασε να παρουσιασθεί μπροστά στον υπερήφανο και λαμπροφορεμένο εκείνο εγωιστή με τα φτωχικά του ρούχα, και να του δώσει μαθήματα δικαιοσύνης και ευγενείας. Έτσι με τέτοιες άγιες ασχολίες τελείωσε τη θεοφιλή ζωή του. (Η μνήμη του επαναλαμβάνεται και στις 13 Φεβρουαρίου σαν Όσιος Μαϋουμάς ή Μαϊουμάς).Άγιοι Δύο Μάρτυρες «οἱ ἐν τῷ Παρίῳ»
Οι δύο αυτοί Άγιοι, μαρτύρησαν αφού τους έριξαν μέσα σ' ένα λάκκο, στην πόλη Πάριον. Αυτή ήταν πόλη παραθαλάσσια με λιμάνι, μεταξύ Κυζίκου και Λαμψάκου στη Μικρά Ασία, που κατά τον Μελέτιο, κτίστηκε από τους κατοίκους του νησιού Πάρος, οπότε άπ' αυτούς ονομάστηκε Πάριον.
Σύναξη πάντων των εν Καστρομά της Ρωσίας διαλαμψάντων Αγίων
Η εορτή αυτή, καθιερώθηκε το έτος 1981 μ.Χ. οι Άγιοι που εορτάζουν είναι:
1) ο Ιερομάρτυς Νικόδημος της Καστρομά, 2) ο Επίσκοπος Ιωνάς της Μόσχας (βλέπε 31 Μαρτίου, 15 Ιουνίου, 27 Μαΐου),
3) ο Επίσκοπος Διονύσιος του Σουζντάλ (βλέπε 15 Οκτωβρίου, βλέπε 26 Ιουνίου),
4) ο Επίσκοπος Μητροφάνης του Βορονέζ (βλέπε 7 Αυγούστου, 23 Νοεμβρίου),
5) ο μοναχός Αβραάμ του Κουκχλόμα (βλέπε 20 Ιουλίου),
6) ο μοναχός Ιάκωβος του Ζελεζνομπορόφσκιϋ (βλέπε 11 Απριλίου),
7) ο μοναχός Μακάριος του Πισέμσκιϋ (βλέπε 10 Ιανουαρίου),
8) ο μοναχός Παύλος του Ομπνόρσκιϋ (βλέπε 10 Ιανουαρίου),
9) ο μοναχός Κύριλλος εν τη Λευκή λίμνη (βλέπε 9 Ιουνίου),
10) ο μοναχός Γεννάδιος της Κοστρομά (βλέπε 19 Αυγούστου),
11) ο μοναχός Κύριλλος του Νοβοεζέρσκιϋ (βλέπε 4 Φεβρουαρίου) ,
12) ο μοναχός Αδριανός του Μονζέσκιϋ (βλέπε 5 Μαΐου),
13) ο μοναχος Θεράπων του Μονζέσκιϋ (βλέπε 12 Δεκεμβρίου, βλέπε 27 Μαΐου),
14) ο μοναχός Ιάκωβος του Βρυλέεφ (βλέπε 11 Απριλίου),
15) ο μοναχός Παΐσιος του Γκαλίτς (πιθανώς να εορτάζει στις 23 Μαΐου στην εορτή της Σύναξης των Αγίων του Ροστόβ),
16) ο μοναχός Αλέξανδρος του Βόσκιϋ (βλέπε 27 Μαρτίου),
17) ο μοναχός Μακάριος του Ουνζένσκιϋ (βλέπε 25 Ιουλίου),
18) ο μοναχός Βαρνάβας του ποταμού Βετολούγκα (βλέπε 11 Ιουνίου),
19) ο μοναχός Γρηγόριος του Πελσέμσκιϋ (βλέπε 30 Σεπτεμβρίου) και
20) ο μοναχός Παχώμιος του Νερέχτσκιϋ (βλέπε 23 Μαρτίου, 15 Μαΐου).
Άγιος Ανατόλιος ο Ιερομάρτυρας Επίσκοπος Οδησσού
Ο Άγιος Ιερομάρτυς Ανατόλιος γεννήθηκε το έτος 1880 μ.Χ. στην πόλη Κοβέλ της Βολυνίας. Σπούδασε στη θεολογική ακαδημία του Κιέβου και συνέχισε τις σπουδές του στην ιστορία και στην μελέτη των αρχαίων χειρογράφων της Βιβλιοθήκης του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Το 1913 μ.Χ. εξελέγη Επίσκοπος του Σιστοπόλ και το 1927 μ.Χ. μετετέθη στην Επισκοπή της Οδησσού.O Άγιος Ανατόλιος εκδιώχθηκε και φυλακίσθηκε από το σοβιετικό καθεστώς, γιατί δεν συμφωνούσε με αυτά που προσπαθούσαν να επιβάλλουν στη διοίκηση και την ζωή της Εκκλησίας. Οι κακουχίες τον ταλαιπώρησαν και κατέστρεψαν την κλονισμένη υγεία του. Έτσι η καρδιά του δεν άντεξε και ο Άγιος Ανατόλιος κοιμήθηκε το έτος 1938 μ.Χ.
