Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

Ο Όσιος Καστίνος επίσκοπος Βυζαντίου

Ο Όσιος Καστίνος (ή Κηστίνος) καταγόταν από τη Ρώμη, είχε αξίωμα συγκλητικού και ήταν στην αρχή ειδωλολάτρης. Στων χριστιανισμό τον προσείλκυσε ο επίσκοπος Αργυρουπόλεως Κυριλλιανός προς τον οποίο ο Άγιος κατέφυγε, για να τον θεραπεύσει. Αμέσως τότε ο Καστίνος μοίρασε τα υπάρχοντα του στους φτωχούς και αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στην υπηρεσία της Εκκλησίας.
Χρημάτισε Επίσκοπος Αργυρουπόλεως και επί επτά χρόνια Επίσκοπος Βυζαντίου από το 230 μέχρι το 237 μ.Χ. Μέχρι της εποχής του ο καθεδρικός ναός ήταν στα παραθαλάσσια του σημερινού Γαλατά. Πρώτος δε αυτός έκτισε ναό στο Βυζάντιο, στο όνομα της Αγίας Ευφημίας.
Ο Άγιος Καστίνος, αφού χειροτόνησε ως διάδοχό του τον Τίτο, κοιμήθηκε οσίως με ειρήνη.


Ο Όσιος Ανατόλιος της Όπτινα

Ο Όσιος Ανατόλιος, κατά κόσμο Αλέξιος Μοϊσέεβιτς Κοπέβ, γεννήθηκε στο χωριό Μπόμπυλι της επαρχίας Καλούγκα της Ρωσίας το 1824 μ.Χ. Το 1832 μ.Χ. παρακολούθησε τα μαθήματα του εκκλησιαστικού σχολείου του Μπορόφσκ και το 1836 μ.Χ. του εκκλησιαστικού σεμιναρίου της Καλούγκα. Το 1853 μ.Χ. αποσύρθηκε, για να μονάσει στην ησυχία και στην σιωπή, στην έρημο της Όπτινα. Ο Όσιος Ανατόλιος κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1894μ.Χ.




Ο Άγιος Βασιανός Αρχιεπίσκοπος Ροστώβ Ρωσίας



Ο Άγιος Βασιανός έζησε στην Ρωσία μεταξύ του 14ου και 15ου αιώνα μ.Χ. Από μικρή ηλικία αγάπησε τον μοναχικό βίο και έγινε μοναχός στη μονή του Αγίου Πανφουτίου Βορόφσκ. Το 1506 μ.Χ. εξελέγη Αρχιεπίσκοπος της πόλεως Ροστώβ. Κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1516 μ.Χ.




Ο Άγιος Βρετάννιος



Ο Άγιος Βρετάννιος έζησε τον 4ο αιώνα μ.Χ. και ήταν Επίσκοπος Τομισού, της σημερινής πόλεως Κωστάντζας της Ρουμανίας. Υπήρξε ομολογητής της Ορθοδόξου πίστεως και υπέφερε πολλά από τον αιρετικό αυτοκράτορα και οπαδό των Αρειανών, Ουάλη (364-378 μ.Χ.).




Ο Όσιος Θεόδοτος ηγούμενος Μονής Πουπλίου


Τον όσιο αυτό αναφέρει ο Θεοδώρητος Κύρου. Σύμφωνα λοιπόν με τα γραφόμενά του, ο Όσιος Θεόδοτος, αφού έγινε ηγούμενος της Μονής Πουπλίου και αφού έζησε όσιακά, απεβίωσε ειρηνικά.






Ο Όσιος Δημήτριος ο Σκευοφύλακας



Ο Όσιος Δημήτριος έζησε τον 8ο αιώνα μ.Χ. και κοιμήθηκε με ειρήνη.





Η Αγία Μεδούλη με τη συνοδεία της


Σεπτὴ Μεδούλη, τοῦ Θεοῦ Λόγου δούλη,
Δούλοις Θεοῦ σύναθλος εἰς πῦρ ὡράθη.

Μαρτύρησαν αφού τις έριξαν μέσα στη φωτιά.



Ο Όσιος Απολλώς
Ο όσιος Απολλώς βρέφος ακόμα απαρνήθηκε τον κόσμο και σε ηλικία δέκα πέντε χρονών πήγε στην έρημο, όπου απόκτησε πολλές και μεγάλες αρετές. Έζησε στα χρόνια του Ιουλιανού του Παραβάτη (361 - 363 μ.Χ.). Ο Θεός τον αξίωσε μεγάλων χαρισμάτων, όπως το προορατικό και το θαυματουργικό. Έτσι ώστε από τα μεγάλα θαύματα που επετέλεσε, πίστεψε σχεδόν όλη η Αίγυπτος στον Χριστό. Έτσι, λοιπόν, καλά αγωνιζόμενος, παρέδωσε ειρηνικά την αγία του ψυχή στον Κύριο.
Ο βίος του Οσίου Απολλώ εγράφη από τον Άγιο Ιερώνυμο.


Ο Όσιος Μάρης
O Όσιος Μάρης ήταν από την πόλη Κύρου και ήταν ωραίος στην όψη και καλλίφωνος. Έψαλλε στους ναούς και ζούσε με εγκράτεια και σεμνότητα. Όταν αποφάσισε να εγκαταλείψει τα εγκόσμια, ήλθε σ' ένα χωριό που ονομαζόταν Ομήρου ή Νήτις και έκτισε σπίτι, όπου διέμεινε για τριάντα επτά ολόκληρα χρόνια, με νηστεία και προσευχή.
Έζησε συνολικά ενενήντα χρόνια και απεβίωσε ειρηνικά τον 4ο αιώνα μ.Χ.
Ο Όσιος Μάρης αγαπούσε την απλότητα και απεχθανόταν παντελώς τις διάφορες πανουργίες. Αγαπούσε επίσης, την πενία και την ακτημοσύνη. Έτσι, στα ενενήντα χρόνια που έζησε, χρησιμοποιούσε ενδύματα κατασκευασμένα από γιδίσιο μαλλί και την ανάγκη του για τροφή την ικανοποιούσε με ψωμί και λίγο αλάτι. Επειδή δε επί πολλά χρόνια βρισκόταν στον έρημο τόπο, αισθάνθηκε τον πόθο να δει να τελείται η Θεία Λειτουργία. Και η επιθυμία του ικανοποιήθηκε. Συνέβη, τότε που του δημιουργήθηκε αυτός ο πόθος, να τον επισκεφθεί ένας ιερέας, ο οποίος και τέλεσε την Θεία Ιερουργία, αφού χρησιμοποίησε αντί για Αγία Τράπεζα τα χέρια διακόνων. Η καρδιά του Οσίου πληρώθηκε από απερίγραπτη χαρά και αγαλλίαση και ένιωθε ότι έβλεπε τον ίδιο τον ουράνιο θρόνο του Χριστού.


Ο Όσιος Πούπλιος
Ο Όσιος Πούπλιος καταγόταν από την πόλη Ζεύγμα, που ήταν κτισμένη κοντά στην όχθη του Ευφράτη ποταμού, και ήταν βουλευτής. Ο Πούπλιος, ψυχή εμπνεόμενη από τη φιλάνθρωπη αυταπάρνηση των πρώτων χριστιανών, μοίρασε τα υπάρχοντα του όλα στους φτωχούς και αποσύρθηκε σ'ένα μικρό αναχωρητήριο. Εκεί, δεν άργησε να σχηματισθεί γύρω του μικρή κοινωνία αδελφών ερημιτών, της οποίας αυτός ήταν ο οδηγός και ο διδάσκαλος. Τους κατάρτιζε στην ευσέβεια και εγκράτεια, και ανέδειξε απ' αυτούς πνευματικούς άνδρες οι όποιοι πολλές φορές χρησίμευσαν στην προστασία των Χριστιανών και στην υπεράσπιση της Εκκλησίας. Αφού λοιπόν έτσι καλά αγωνίστηκε ο αοίδιμος Πούπλιος, παρέδωσε τη μακάρια ψυχή του στα χέρια του Θεού.