Εκκλησάκι Προφήτη Ηλία στην κορυφή του λόφου της Ασπίδας
Το εκκλησάκι του Αϊ-Λια είναι μονόχωρος ξυλόστεγος ναός με καμαρωτή κεραμοσκεπή και ημικυκλική αψίδα στην ανατολική πλευρά. Χρονολογικά ανήκει στην όψιμη μεταβυζαντινή περίοδο. Αξιοπρόσεκτα στοιχεία είναι η λεπτή φωτιστική θυρίδα της αψίδας και η αργολιθοδομή των τοίχων. Στο εσωτερικό το διαθέτει ένα λιτό τέμπλο με διαχωριστικά κυμάτια νεοκλασικού τύπου. Στο Ναό φιλοξενούνται πολλές παλιές εικόνες, αξιόλογα δείγματα της Βυζαντινής Τέχνης. Οι παλιότερες εικόνες του χρονολογούνται στις αρχές του 20ου αιώνα.
Οι επισκέπτες μπορούν να ξεκουραστούν και να απολαύσουν τον καφέ τους ή το φαγητό τους, στο Τουριστικό Περίπτερο του Λόφου.
Εκκλησάκι Ο Άγιος Χαράλαμπος της Οικίας Σπυρίδωνος Τρικούπη
Ευρίσκεται στην οδό Δαναού 33 στο βάθος του κήπου ανάμεσα σε δένδρα και πυκνή βλάστηση. Είναι μικρός και λιτός ναός με καμαρωτή στέγη, πετρόκτιστος και εσωτερικά μονόχωρος. Κτίστηκε από το Σπυρίδωνα Τρικούπη και αποτελούσε αναπόσπαστο συμπλήρωμα της αρχοντικής οικίας. Το επίπεδο του ναού είναι χαμηλότερο από εκείνο του κήπου και ο εισερχόμενος κατεβαίνει τρία με τέσσερα σκαλιά. Η τοιχοποιία του είναι γερή και ιδιαιτέρως επιμελημένη.
Η Μονή της Αγίας Μαρίνας
Στη Νότια πλευρά της Λάρισας το ξωκλήσι της Αγίας Μαρίνας, έγινε γυναικείο μοναστήρι το 1972 από μοναχές της γειτονικής μονής, που είναι αφιερωμένη στη Γέννηση του Ιησού Χριστού. Ανάμεσα στα οικήματά του ανήκουν – μαζί με το καθολικό – και ένας ακόμη ναός, στα ανατολικά, αφιερωμένος στην Παναγιά τη Γιάτρισσα, στην Αγία Ειρήνη και στην Αγία Μαρίνα την Αιγυπτία. Σήμερα στη μονή διαμένουν τέσσερις μοναχές.
Η Μονή Γεννήσεως του Ιησού Χριστού
βόρεια κορυφή του βουνού της Λυκώνης, νοτιοδυτικά του κάστρου της Λάρισας.
Ιδρύθηκε από την οικογένεια Σαμιώτη το 1952. Σήμερα στη μονή, η οποία δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί, διαμένουν τέσσερις μοναχές, οι οποίες ακολουθούν το παλαιό ημερολόγιο.
Εκκλησάκι Ο Άγιος Νικόλαος Ζόγκα
Το χωριό Ζόγκα έγινε γνωστό τα τελευταία χρόνια λόγω του οικοδομικού συγκροτήματος του Αγίου Ιγνατίου, που κτίστηκε από τη μητρόπολη Αργολίδος για να εξυπηρετεί κυρίως συνεδριακές ανάγκες. Από τα τελευταία όμως χρόνια της Τουρκοκρατίας το όνομα του οικισμού είναι στενά συνδεδεμένο με τη σκήτη του Αγίου Νικολάου που υπάρχει στα όρια του. Λίγο πριν το χωριό, στο προσκυνητάρι της Αγίας Παρασκευής, αρχίζει χωματόδρομος που μας ανεβάζει στον Άγιο Νικόλαο, αφού πριν αντικρύσουμε στην αριστερή όχθη της ρεματιάς, φωλιασμένο μέσα στα βράχια, το ξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής.
Εκκλησάκι του Αγίου Χαραλάμπους
Βρίσκεται στην οδό 4ης Ιανουαρίου 1833 και Καραϊσκάκη. Είναι ιδιωτική και σήμερα ανήκει στην οικογένεια Πέτρου Φλώρου. Όπως έχει γίνει γνωστό, ο ίδιος ο ιδιοκτήτης έχει ζητήσει με αίτησή του να κηρυχθεί διατηρητέο μνημείο, για να την προστατεύσει.
Εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής
Βρίσκεται στην οδό Καραγιάννη. Σύμφωνα με κάποια παράδοση, ο ημιυπόγειος ναός, που υπήρχε στη θέση του οποίου κτίστηκε ο Αϊ-Γιάννης το 1829, ήταν αφιερωμένος στην Αγία Παρασκευή. Για το λόγο αυτό κτίστηκε μετά η εκκλησία αυτή προς τιμή της Αγίας.
Εκκλησάκι της Παναγίτσας
Βρίσκεται στην οδό Καραγιάννη και Φορωνέως. Σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων της περιοχής, κτίστηκε προκειμένου να υποκαταστήσει μία μικρότερη εκκλησία της Παναγίας, που βρισκόταν στην ίδια ακριβώς τοποθεσία.
Εκκλησάκι της Αγίας Κυριακής
Βρίσκεται στην οδό θεάτρου 18. Κτίστηκε από τον Επαμεινώνδα και την Καλλιόπη Καλλιάρχη το 1903 και ανακαινίστηκε το 1963.
