Παλιό μοναστήρι, γυναικείο σήμερα, 5 χιλ. βορειοδυτικά του Λεωνιδίου. Είναι φωλιασμένο στην κοιλότητα μιας σπηλιάς σε απότομο κοκκινόβραχο σε ύψος 500 μ. Το όνομα Σίντζα φαίνεται ότι το έλαβε η τοποθεσία από παλιά μεγάλη συκιά (συντζά στα τσακώνικα) που θα υπήρχε στη σπηλιά. Η θέα προς το Λωνίδιο και τα νησιά του Αργολικού είναι εξαιρετική
Η μονή έχει σταυρεπίστεγο καθολικό με ενδιαφέρουσες εικόνες του 1650, σκαλιστό τέμπλο και κατάλευκα κελιά. Οι πρώτες μαρτυρίες για την ιστορία της χρονολογούνται από το 1628. Στη βιβλιοθήκη της μονής φυλάσσεται ένα κομμάτι από σπονδυλική στήλη, λένε πως είναι του φιδιού που σκότωσαν με τρομπόνια Σπετσιώτες και Υδραίοι ναυτικοί όταν ο φόβος του έδιωχνε τους προσκυνητές. Γύρω από το μοναστήρι υπάρχουν ασκηταριά σε κάθετους βράχους. Σήμερα οι μοναχές βρίσκονται συνήθως στον Αγιο Χαράλαμπο, κοντινό μετόχι του μοναστηριού.
Ο Άγιος Νικόλαος απολαμβάνει μεγάλης λατρείας από τους Λεωνιδιώτες. Ορκίζονται μάλιστα και στο όνομά του: "Μα τον άγιε Νικόα τα Σύντζα".
