Γυναικείο μοναστήρι που εξαρτάται από την Μητρόπολη Κορίνθου, Ζεμενού, Ταρσού και Πολυφέγγους.
Με την ΥΑ Β1/Φ31/61167/2342/17-11-1979 του ΥΠ.ΠΟ (ΦΕΚ 194/Β/26-2-1980) χαρακτηρίστηκε ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο που χρειάζεται ειδική προστασία «το καθολικό της Ι. Μονής Αγ. Δημητρίου στο Στεφάνι Κορινθίας, λόγω ιδιαιτέρου ενδιαφέροντος που παρουσιάζει σαν αρχιτεκτονικός τύπος σταυρεπίστεγου, με τρούλλο ναού και ολόκληρο το συγκρότημα των κελλιών που αποτελεί το αρχικό και αρμόζον άμεσο περιβάλλον»
Για τη Μονή Αγίου Δημητρίου Στεφανίου (σσ.: σήμερα το χαρακτηρισμένο τμήμα δεν υπάρχει, καταστράφηκε από τους σεισμούς του 1981 και στη θέση του έχει ανεγερθεί νέος ναός) ο Δημήτριος Βαρδουνιώτης αναφέρει:
«Η Μονή αυτή είναι πολύ παλαιά. Το έτος 773, στις νότιες πλαγιές του Στεφανίου, αναγέρθηκε από κάποιο ιερομόναχο ονόματι Συμεών βυζαντινός ναΐσκος του Ταξιάρχου Μιχαήλ. Το 1722 κτίσθηκε ψηλότερα, πάνω σε παλαιότερο εξωκκλήσι, ναΐσκος του Αγίου Δημητρίου, στον οποίο αφιερώθηκε πλέον η Μονή, η οποία τον Μάρτιο του 1791 ανακηρύχθηκε από τον Πατριάρχη Νεόφυτο Ζ΄ σταυροπηγιακή. Τον Μάρτιο του 1818, με Σιγίλλιο του Πατριάρχη Κυρίλλου ΣΤ΄ καταργήθηκε από σταυροπηγιακή και έγινε ενοριακή του μητροπολίτη Κορίνθου Ζαχαρία».
