Ο Αββακούμ,που το όνομά του σημαίνει "θερμός εναγκαλισμός",ήταν από τη φυλή του Συμεών και γιος του Σαφάτ. Ο χρόνος που έδρασε τίθεται μεταξύ 650 και 672 π.Χ.
Στο προφητικό του βιβλίο,που διακρίνεται για την αξιόλογη λογοτεχνική του χάρη, ελέγχει τον ιουδαϊκό λαό,επειδή παρεξέκλινε από την αληθινή θρησκεία στην ειδωλολατρία.
Να τι συγκεκριμένα αναφέρει,σχετικά με το πως πρέπει κανείς να πιστεύει στο Θεό:
"Εάν υποστείληται,ουκ ευδοκεί η ψυχή μου εν αυτώ· ο δε δίκαιος εκ πίστεως μου ζήσεται.Εγώ δε εν τω Κυρίω αγαλλιάσομε, χαρίσομε επί τω Θεώ τω σωτήρι μου".
Που σημαίνει,αν κανείς λιποψυχήσει και αδημονήσει στις διάφορες δοκιμασίες,ας μάθει,λέει ο Κύριος,ότι δεν επαναπαύεται η ψυχή μου σ'αυτόν.Ο δίκαιος που πιστεύει σ' εμένα και τηρεί το Νόμο μου,θα σωθεί και θα ζήσει.Εγώ όμως,λέει ο Προφήτης,θα αγάλλομαι ελπίζοντας στον Κύριο.Θα γεμίσει χαρά η καρδιά μου για το σωτήρα μου Θεό.
Ο προφήτης Αββακούμ πέθανε ειρηνικά και τάφηκε στον τόπο των πατέρων του.
Ο προφήτης Αββακούμ πέθανε ειρηνικά και τάφηκε στον τόπο των πατέρων του.Απολυτίκιο.Ήχος δ’.Ταχύ προκατάλαβε.
Ως ορός προέγραψας,την Θεοτόκον Αννήν εξ ης ημίν έλαμψεν,ο των απάντων Θεός,σαρκός ομοιώματι,Όθεν σε ως προφήτην,θεηγόρον τιμώντες,χάριτος ουρανίου,μετασχείν δυσωπούμεν,πρεσβείαις σου θεοδέκτοις,Αββακούμ ένδοξε.
Κοντάκιον.Ήχος δ’.Ταχύ προκατάλαβε.
Ως ίππους εώρακας τους ιερούς Μαθητάς,θαλάσσας ταράσσοντας,της αγνωσίας σαφώς και πλάνην βυθίζοντας,δόγμασιν ευσεβείας,Αββακούμ θεηγόρε,όθεν σε ως Προφήτην,αληθή ευφημούμεν,αιτούμενοι του πρεσβεύειν ελεηθήναι ημάς.
