Ό Άγιος Θεόπεμπτος μας διδάσκει πώς πρέπει να είμαστε πρωτοπόροι, αν θέλουμε να κερδίσουμε την αιώνια δόξα και όχι αυτή την προσωρινή του κόσμου.
Ό Άγιος ήταν επίσκοπος στα χρόνια του αυτοκράτορα Διοκλητιανού, πού στις 23 Ιανουαρίου 303 υπέγραψε διάταγμα ανελέητου διωγμού κατά των χριστιανών.
Τότε, ό πρώτος πού ομολόγησε Χριστόν Έσταυρωμένον και ήλεγξε τον Διοκλητιανό για την πλάνη του, ήταν ό επίσκοπος Θεόπεμπτος. Βέβαια, αμέσως μετά ήξερε τί τον περίμενε. Και πράγματι, υποβάλλεται σε μια σειρά σκληρών βασανιστηρίων, πού συγχρόνως συνοδεύονται από θαύματα.
Πρώτα τον βάζουν σε φούρνο αναμμένο για να καεί, αλλά θαυματουργικά βγαίνει ζωντανός και αβλαβής. Έπειτα, του βγάζουν το ένα μάτι και, αμέσως μετά, του επιβάλλουν να πιει θανατηφόρα δηλητήρια. Επειδή, όμως, φυλάχτηκε από τη Χάρη του Θεού αβλαβής, τον αποκεφαλίζουν.
Άλλα ή ανδρεία, ή ασάλευτη πίστη, ή έξοχη καρτερία και ή ηθική λάμψη πού φώτιζαν τη φυσιογνωμία του μάρτυρα Θεοπέμπτου, μίλησαν πειστικά και νικηφόρα στην καρδιά του ειδωλολάτρη μάγου Θεωνά, πού παρασκεύαζε τα φάρμακα. Και, ενώ ακόμα ή λουσμένη στα αίματα κεφαλή του μάρτυρα ήταν κατά γης, ομολόγησε κι αυτός το Χριστό.
Μανιασμένοι τότε οί ειδωλολάτρες από την απρόσμενη αύτη ομολογία, τον θάβουν ζωντανό, στο χώμα. Έτσι ό Θεωνάς βρήκε ένδοξο θάνατο και ή ψυχή του μαζί μ' αυτήν του Αγίου Θεοπέμπτου, ανέβηκαν στον αθλοθέτη και στεφανοδότη Θεό.
