Ασκητής και αυτός και πρεσβύτερος των λεγομένων Κελλιών. Πέρασε τη ζωή του στην Αιγυπτιακή έρημο με άκρα ησυχία, στερήσεις πολλές και κακουχίες. "Εζησε πολεμώντας κατά των δαιμόνων (σχετικά γράφει ό Παλλάδιος στο Λαυσαϊκό) και πέθανε ειρηνικά. (Πιθανόν να είναι το ϊδιο πρόσωπο με τον πιο πάνω Μακάριο, διότι οι βιογραφίες τους είναι σχεδόν ταυτόσημες). Απολυτίκιον. Ήχος α'. Της ερήμου πολίτης.
Ζωής της μακαριάς φερωνύμως έτύχετε, ως πολιτευθέντες όσίως, θεοφόροι Μακάριοι" εν νόμω γαρ τω θείω εύσεβώς, ιθύναντες τάς τρίβους της ζωής θείας δόξης άνεδείχθητε κοινωνοί, σώζοντες τους κραυγάζοντας· δόξα τω ένιοχύσαντι υμάς, δόξα τω στεφανώσαντι, δόξα τω ένεργούντι δι' υμών πάσιν Ίάματα.
