Ο Άγιος Μάρτυς Πολύευκτος έζησε κατά την εποχή των αυτοκρατόρων Δεκίου (249-251 μ.Χ.) και Ουαλεριανού (251-259 μ.Χ.). Όταν κηρύχθηκε ο διωγμός κατά των Χριστιανών και αυτοί διετάχθησαν να επιστρέψουν στην ειδωλολατρία, υπήρξε ο πρώτος που μαρτύρησε για τον Χριστό στη Μελιτηνή της Αρμενίας, όπου εκτελούσε τα στρατιωτικά του καθήκοντα.Ο Άγιος Πολύευκτος, χωρίς να δειλιάσει, διεκήρυξε με παρρησία την πίστη του στον Χριστό και με Πνευματική ανδρεία συνέτριψε τα είδωλα που λάτρευαν οι εθνικοί. Οι παραινέσεις του πεθερού του, καθώς και οι θρηνώδεις κραυγές της γυναίκας του, δεν τον κλόνισαν καθόλου. Παρέμεινε σταθερός στην ομολογία του, γεγονός που επιβεβαίωσε και στον Μάρτυρα Νέαρχο, το φίλο του, που φοβόταν μήπως από τα βασανιστήρια αρνηθεί τον Χριστό. Έτσι, λοιπόν, ο Άγιος Πολύευκτος μαρτύρησε διά ξίφους.
Η Σύναξη του Αγίου Μάρτυρος Πολυεύκτου ετελείτο στο σεπτό ναό που ανήγειραν οι πιστοί στον τόπο του μαρτυρίου του, που έκειτο κοντά στην περιοχή του Φιλαδελφίου και του Ταύρου Κωνσταντινουπόλεως.Άπολυτίκιον. Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης.
Μυηθείς ουρανόθεν ευσέβειας την έλλαμψιν, ώφθης στρατιώτης γενναίος, του Σωτήρος Πολύευκτε και ξίφει εκτμηθείς την κεφαλήν, Μαρτύρων ηριθμήθης τοις χοροίς, μεθ' ων πρέσβευε θεόφρον δια παντός, υπέρ των εκβοώντων σοι, δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω δωρουμένω διά σού, πάσι τα κρείττονα.
Κοντάκιον. Ήχος δ’. Επεφάνης σήμερον.
Ο Δεσπότης κλίνας μεν εν Ιορδάνη, κεφαλήν συνέτριψε, τας των δρακόντων κεφαλάς, του Αθλοφόρου η κάρα δε, αποτμηθείσα τον δόλιον ήσχυνεν.
