Ο Άγιος Μαρκιανός έζησε κατά την εποχή της βασιλείας του Μαρκιανού και της Πουλχαρίας, δηλαδή περί το 450-474 μ.Χ. Οι πρόγονοί του κατάγονταν από τη Ρώμη και είχαν μετοικήσει στην Κωνσταντινούπολη. Ο Άγιος είχε αρχικά προσχωρήσει στην αίρεση των Ναυατιανών και αφού μετανόησε επέστρεψε στην πατρώα ευσέβεια και δαπάνησε την περιουσία του στην ανοικοδόμηση και επισκευή ναών.Ο Άγιος έχτισε το ναό της Αγίας Ειρήνης, προς το μέρος της θάλασσας και ένα μικρό παρεκκλήσιο του ναού αυτού αφιέρωσε στον Άγιο Ισίδωρο. Επίσης ανέγειρε και το ναό της Αγίας Μάρτυρος Αναστασίας, στις στοές του Δομνίνου που εγκαινίασε ο Πατριάρχης Γεννάδιος, τον οποίο και διέσωσε από τη φωτιά. Πραγματικά, ενώ η φωτιά είχε καταφάει όλα τα γύρω κτίσματα, ο Άγιος ανέβηκε στην οροφή του ναού, στάθηκε όρθιος, ύψωσε τα χέρια του προς τον ουρανό και παρακάλεσε τον Θεό για τη σωτηρία του ναού. Η προσευχή του εισακούσθηκε και η φωτιά έσβησε. Με πρωτοβουλία του κτίσθηκε και ο ναός του Αγίου Στρατονίκου.
Ο Άγιος διακρίθηκε ως πρεσβύτερος και οικονόμος της Αγίας Σοφίας. Η αγάπη του προς τους πάσχοντες και τους πτωχούς ήταν μεγάλη. Η Σύναξη του Αγίου Μαρκιανού ετελείτο στο Προφητείο του Βαπτιστού Ιωάννου, κοντά στην Κινστέρνα, δηλαδή δεξαμενή, της Μωκησίας «εν τοις Δανιήλ», που ήταν κοντά στο ναό του Αγίου Μωκίου.
