Ο Γρηγόριος Ε΄ γεννήθηκε το 1746 στη Δημητσάνα. Το κατά κόσμον όνομά του ήταν Γεώργιος Αγγελόπουλος. Αρχικά , φοίτησε στο σχολείο της γενέτειράς του και στη συνέχεια στην Αθήνα . Από εκεί πήγε στην Σμύρνη κοντά στο θείο του όπου εργαζόταν ενώ φοιτούσε παράλληλα και στην Ευαγγελική Σχολή της Σμύρνης. Στη συνέχεια πήγε στην Πάτμο όπου έγινε μοναχός. Επέστρεψε στη Σμύρνη το 1775 και χειροτονήθηκε διάκονος.Το 1785 διαδέχτηκε στην Σμύρνη το Μητροπολίτη Προκόπιο, επειδή ο τελευταίος είχε εκλεγεί στο μεταξύ Πατριάρχης Κωνταντινούπολης. Όσο ήταν στη Σμύρνη τον εσυνέβησαν τα γεγονότα της πατρίδας του που διαδέχτηκαν την αποτυχία του Ολώφ του 1770 καθώς και η φοβερή σφαγή της Σμύρνης (γνωστή σαν “ρεμπελιό της Σμύρνης”) του 1797. Τον ίδιο χρόνο εκλέχτηκε Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης.
Από τη στιγμή που ανέβηκε στον πατριαρχικό θρόνο ενδιαφέρθηκε για την Παιδεία του Γένους ιδρύοντας σχολεία και τυπογραφεία, και φροντίζοντας για την έκδοση βιβλίων. Πατριάρχευσε τρεις φορές 19 Απριλίου 1797, 17 Δεκεμβρίου 1818 και 10 Απριλίου 1821, ημέρα του μαρτυρικού του θανάτου.Το 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Όμως στις 23 Μαρτίου 1821 αναγκάστηκε να αφορίσει τον Αλέξανδρο Υψηλάντη και το Μιχαήλ Σούτσο, που οργάνωσαν την Επανάσταση στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες, για να σώσει το ελληνικό στοιχείο της Πόλης από την εκδικητική μανία των Τούρκων. Μετά την έκρηξη της επανάστασης στην Πελοπόννησο ο Σουλτάνος εξαπόλυσε μεγάλο διωγμό κατά των Ελλήνων. Δεκάδες σπουδαίοι εκπρόσωποι του γένους εδιώχθηκαν, κρεμάστηκαν ή αποκεφαλίστηκαν.
Αναμεσά τους συνελήφθη και ο ίδιος ο πατριάρχης, ο οποίος κακοποίηθηκε και στη συνέχεια απαγχονίστηκε ανήμερα του Πάσχα, στις 10 Απριλίου του 1821, στη μεσαία εξωτερική πύλη του Πατριαρχείου. Μετά τρεις μέρες οι Τούρκοι παρέδωσαν το λείψανό του στους Εβραίους που το έσερναν στους δρόμους του Φαναριού και στο τέλος το έριξαν στη θάλασσα. Μετά από μέρες το περιμάζεψε ο πλοίαρχος Ι. Σκλάβος, ο οποίος το μετέφερε στην Οδησσό, όπου και θάφτηκε με μεγάλες τιμές. Ο Γρηγόριος ανακηρύχθηκε άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
