Ἡ ἑορτὴ αὐτὴ καθιερώθηκε μετὰ τὴ φανέρωση τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου, Ἀρχιεπισκόπου Νόβγκοροντ (κοιμήθηκε 7 Σεπτεμβρίου 1186) στὸν Ἅγιο Εὐθύμιο, Ἀρχιεπίσκοπο Νόβγκοροντ (κοιμήθηκε 11 Μαρτίου 1458), ὁ ὁποῖος τοῦ εἶπε νὰ ἑορτάζει μὲ ἀγρυπνία στὸν καθεδρικὸ ναὸ τῆς Ἁγίας Σοφίας τοὺς μακαρίους Ἱεράρχες τῆς τοπικῆς αὐτῆς Ἐκκλησίας, ποὺ εὐαρέστησαν μὲ τὸ βίο καὶ τοὺς ἀγῶνες τους τὸν Θεό. Ἐπίσης, ἡ ἑορτὴ αὐτὴ ἐπιτελεῖται στὶς 4 Ὀκτωβρίου, ἡμέρα τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου Ἰεροθέου, Ἐπισκόπου Ἀθηνῶν, σύμφωνα μὲ ὅσα εἶπε ὁ Ἅγιος Ἰωάννης, καὶ τὴν Τρίτη Κυριακὴ μετὰ τὴν Πεντηκοστή.
Οἱ Ἅγιοι Ἱεράρχες εἶναι :
Ἰωακεὶμ (κοιμήθηκε 1030), Λουκᾶς (κοιμήθηκε 1060), Γερμανὸς (κοιμήθηκε 1096), Ἀρκάδιος (κοιμήθηκε 1162), Γρηγόριος (κοιμήθηκε 1193), Μαρτύριος (κοιμήθηκε 1199), Ἀντώνιος (κοιμήθηκε 1231), Βασίλειος (κοιμήθηκε 1352), Συμεὼν (κοιμήθηκε 1421), Γεννάδιος (κοιμήθηκε 1505), Ποιμὴν (κοιμήθηκε 1571), Ἀφθόνιος (κοιμήθηκε 1652).