Παραμονή της μεγάλης ΕορτήςΑπολυτίκιον Ήχος δ'. Κατεπλάγη Iωσήφ.
Εκ της ρίζης Ιεσσαί, και εξ οσφύος του Δαυίδ, η θεόπαις Μαριάμ, τίκτεται σήμερον ημίν, διό και χαίρει η σύμπασα και καινουργείται, συγχαίρει τε ομού, ο ουρανός και η γη, Αινέσατε αυτήν αι πατριαί των εθνών, Ιωακείμ ευφραίνεται, και Άννα πανηγυρίζει κραυγάζουσα, Η στείρα τίκτει, την Θεοτόκον, και τροφόν της ζωής ημών.
Κοντάκιον. Ήχος γ'. Η Παρθένος σήμερον.
Η Παρθένος σήμερον, και Θεοτόκος Μαρία, η παστάς η άλυτος, του ουρανίου Νυμφίου, τίκτεται, από της στείρας θεοβουλήτως, όχημα, του Θεού Λόγου ευτρεπισθήναι, εις τούτο γαρ και προωρίσθη, η θεία πύλη, και Μήτηρ της όντως ζωής.
