Επονομάσθηκε έτσι,διότι η μητέρα του σε καιρό διωγμού και επιδρομής βαρβάρων,ενώ έτρεχε και αυτή να φύγει,την έπιασαν οι πόνοι του τοκετού στο δρόμο και γέννησε τον όσιο πάνω σε κοπριά! Ο Όσιος Κόπρις ήταν σύγχρονος του Αγίου Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου επί βασιλέως Λέοντος του μεγάλου.Διακρινόταν για την ευσέβεια του,την αγνότητα του και τη σωφροσύνη του.Επίσης ήταν τύπος μεγάλης προθυμίας και ταπεινοφροσύνης,και ένιωθε μεγάλη ευχαρίστηση όταν πρόσφερε τις υπηρεσίες του σε μικρούς και μεγάλους. Και όταν κανείς του έλεγε ότι ταπεινοφρονεί,αυτός απαντούσε: "Πράγματι,πώς να μη ταπεινοφρονώ;ο τόπος που γεννήθηκα (δηλ.η κοπριά) δείχνει την αξία μου".Έτσι έζησε και πέθανε,πιστός πάντοτε,ταπεινός υπηρέτης των συνανθρώπων του. Έτσι και ο Θεός τον ανύψωσε.Για την πίστη του, τη διακονία του,την ταπεινοφροσύνη του,δίκαια η Εκκλησία τον κατάταξε στο χορό των Αγίων της.Η Αγία Πέρση (ή Περσίδα)
Η μνήμη της αναφέρεται στον Συναξαριστή Delehaye κατά την 23η και 24η Σεπτεμβρίου και στον Παρισινό Κώδικα 3041 την 24η Σεπτεμβρίου με το δίστιχο:"Μικρόν θαλαττεύουσα Πέρσα,προς χρόνον,μέγαν προς όρμον ουρανού προσωρμήσω".
