Ήταν αδελφές και κατάγονταν από τη Βιθυνία.Η λάμψη της παρθενίας και η ωραιότητα των ψυχών και των σωμάτων της έκαναν της τρεις αδελφές να είναι καύχημα των χριστιανών.Οι φροντίδες και οι συνήθειες του κόσμου δεν της απασχολούσαν.Η μόνη της φροντίδα ήταν «μετά αιδούς και σωφροσύνης κοσμείν εαυτάς,ή εν πλέγμασιν ή χρυσώ ή μαργαρίταις ή ιματισμώ πολυτελεί».
Δηλαδή φρόντιζαν να στολίζουν τον εαυτό της με συστολή και σωφροσύνη και όχι με φιλάρεσκα πλεξίματα των μαλλιών της ή με χρυσά ή μαργαριτένια κοσμήματα ή με ρούχα πολυτελή.Για την αγάπη, λοιπόν του Χριστού,άφησαν την πατρίδα της και πήγαν να κατοικήσουν σε ένα λόφο, κοντά στα Πύθια θερμά λουτρά.Εκεί ασκήτευαν και καλλιεργούσαν ακόμα περισσότερο τη σωφροσύνη της.Γι’αυτό αξιώθηκαν από το Θεό να θεραπεύουν ασθένειες,και έτρεχε κοντά της πλήθος κόσμου.
Όταν το έμαθε αυτό ο έπαρχος Φρόντων,έστειλε και συνέλαβε της τρεις αδελφές. Βλέποντας,της τη φρόνηση και τη σύνεση,αλλά και την αφοβία με την οποία τον αντιμετώπισαν,διέταξε και της βασάνισαν με τα πιο φρικτά βασανιστήρια.Της υπέμειναν με ανδρεία τα μαρτύρια και έτσι ένδοξα παρέδωσαν της ψυχές της στο νυμφίο της Χριστό (290 της).Ο έπαρχος θέλησε να κάψει τα σώματα της,αλλά οι φλόγες έκαψαν τον ίδιο και έπειτα καταρρακτώδης βροχή έσβησε τη φωτιά.Τα σώματα των τριών παρθένων τάφηκαν με σεβασμό από της χριστιανούς.
Απολυτίκιο.Ήχος α’.Της τρεις μεγίστους φωστήρας.
Τας τρεις ένδοξους Παρθένους και Αθληφόρους θεόφρονας,τας συνδεδεμένος ενθέως, αδελφική οικειότητι,τας καλλιρόους πηγάς της ευσέβειας,τας αναβλύζουσας,μαρτυρικών αγώνων χάριν αέναον,την θείαν Μηνοδώραν,και την Μητροδώραν την ένδοξον,συν τη κλυτή Νυμφοδώρα,τη εν πάσι καρτερόφρονι,πάντες οι τρυφώντες των άθλων αυτών,συνδραμόντες ύμνοις τιμήσωμεν αυταί γαρ τη Τριάδι,υπέρ ημών αεί πρεσβεύουσι.Kοντάκιον Ήχος δ’.Ο υψωθείς.
Υπέρ Τριάδος καρτερώς εναθλούσαι,τον πολυμήχανον εχθρόν ετροπώσασθε,αδελφικώς τω πνεύματι συνδούμεναι,όθεν εισωκίσθητε,συν ταις πέντε Παρθένοις,προς τον επουράνιον, Αθληφόροι νυμφώνα,και συν Αγγέλοις τω παμβασιλεί,εν ευφροσύνη απαύστως παρίστασθε.
