Αν και δούλα, ήταν ανώτερη και λαμπρότερη από πολλές κυρίες,δούλες των κοσμικών ματαιοτήτων και των γήινων μολυσμών.Η αγία Αριάδνη έζησε στα χρόνια των βασιλέων Αδριανού και Αντωνίνου (117-139 μ.Χ.),και έγινε χριστιανή στη Φρυγία πόλη των Προμισέων.Όταν το πληροφορήθηκε ο αφέντης της Τέρτυλος,ένας από τους ισχυρότερους πρόκριτους της πόλης,την πίεζε να επανέλθει στην ειδωλολατρία.Εκείνη όμως επέμενε στην χριστιανική ομολογία της,και στάθηκε αδύνατο να την πείσουν να θυσιάσει στα είδωλα,κατά την ήμερα μάλιστα που γιόρταζε τα γενέθλιά του ο γιος του κυρίου της. Τότε την έδειραν σκληρά και τη βασάνισαν για πολύ,αφού έγδαραν τις σάρκες της με σιδερένια νύχια.Για να αποφύγει περισσότερες πιέσεις,εγκατέλειψε το σπίτι του κυρίου της.Και ενώ την καταδίωκαν,έπεσε σε γκρεμό όπου και βρήκε τον θάνατο.Απολυτίκιο.Ήχος δ’.Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Τη του Χριστού κυβερνωμένη παλάμη, ουκ εδουλώθης την ψυχήν Αριάδνη,αλλά ελευθέρα γνώμη ηνδραγάθησας,πάσαν γαρ επίνοιαν,του εχθρού καθελούσα,στέφος χαριτόπλοκον,εκ Θεού εκομίσω,ον εκδυσώπει Μάρτυς εκτενώς,ελεηθήναι,τους σε μακαρίζοντας.
