Για την περίπτωση αυτή,ο Σ.Ευστρατιάδης στο Αγιολόγιό του,γράφει τα εξής:"Λέξις λατινική (indictio) ορισμόν σημαίνουσα καθ'ον κατά δεκαπενταετή περίοδον επληρώνοντο εις τους αυτοκράτορας των Ρωμαίων οι φόροι.Κατά την εκκλησιαστικήν παράδοσιν,την αρχήν της ινδικτιώνος εισήγαγεν ο Αύγουστος Καίσαρ (1 -14),ότε διέταξε την γενικήν των κατοίκων του Ρωμαϊκού κράτους απογραφήν και την είσπραξιν των φόρων,κατά την πρώτην του Σεπτεμβρίου μηνός. Από του Μεγάλου Κωνσταντίνου (313) εγένετο επισήμως χρήσις της Ινδικτιώνος ως χρονολογίας,έκτοτε δε η εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως μέχρι του νυν εορτάζει την α'Σεπτεμβρίου ως αρχήν του εκκλησιαστικού έτους."Ινδικτον ημιν ευλόγει νέου χρόνου,ω και παλαιέ και δι’ανθρώπους νέε".
Απολυτίκιο.Ήχος β'.
Ο πάσης Δημιουργός της κτίσεως,ο καιρούς και χρόνους εν τη ιδία εξουσία θέμενος, ευλόγησαν τον στέφανον,του ενιαυτού της χρηστότητας σου,Κύριε,φυλάττων εν ειρήνη τους βασιλείς και την πάλιν σου,πρεσβείαις της Θεοτόκου,μόνε Φιλάνθρωπε.
