Ο Άγιος Βάβυλας έζησε κατά τα χρόνια που αυτοκράτορας ήταν ο Νουμεριανός,ο οποίος δολοφόνησε το γιο του βασιλιά των Περσών τον οποίο κρατούσε αιχμάλωτο.Την ενέργεια αυτή ο επίσκοπος Αντιοχείας Βάβυλας την αποδοκίμασε έντονα και όταν κάποια στιγμή θέλησε ο Νουμεριανός να παρακολουθήσει τη λειτουργία στον Ιερό Ναό της Αντιοχείας,του απαγόρευσε την είσοδο λέγοντάς του ότι στο ναός δεν έχουν θέση κοινοί εγκληματίες σαν αυτόν.Ο αυτοκράτορας οργισμένος διέταξε να τον συλλάβουν και να τον φυλακίσουν. Την επόμενη μέρα τον αποκεφάλισαν.Τρεις μαθητές του Βαβύλα έτρεξαν να του συμπαρασταθούν.Συνελήφθησαν και αυτοί και αποκεφαλίστηκαν αφού δεν δέχτηκαν να αρνηθούν την πίστη τους.Απολυτίκιο.Ήχος δ'.Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Ιεραρχίας τω φωτί απαστράπτων,δικαιοσύνης φυτοκόμος εδείχθης,αποτεμών την άκανθαν της πλάνης αληθώς,όθεν των αιμάτων σου, φοινιχθείς ταις ρανίσι,τω Χριστώ παρέστηκας,ανακράζων Βαβύλα,ιδού εγώ και τα παιδία Ιησού όθεν προσδέχου,ημάς ως ηυδόκησας.
Κοντάκιον.Ήχος πλ.δ'.Ως απαρχάς της φύσεως.
Ως ευσεβείας κήρυκα και αθλητών εδραίωμα,η Εκκλησία δοξάζει σε ένδοξε,λαμπρυνομένη σήμερον,αλλ' ως έχων παρρησίαν,εν ειρήνη τελεία,τους ανυμνούντάς σε,τον Χριστόν φυλαχθήναι δυσώπησον,ω Πολύαθλε.
