Πάρε τη συγχώρηση για παράδειγμα. Ίσως θέλεις τη συγχώρηση του Θεού γιατί είσαι τόσο δυστυχισμένος με ένοχα συναισθήματα. Θέλεις απλά αλάφρωμα. Αν μπορείς να πιστέψεις ότι Αυτός σε συγχωρεί, τότε θα έχεις λίγη ανακούφιση, αλλά όχι απαραίτητα σωτηρία. Αν θέλεις τη συγχώρηση μόνο λόγω της συναισθηματικής ανακούφισης, δεν θα έχεις τη συγχώρηση του Θεού. Δεν τη δίνει σ’ εκείνους που τη χρησιμοποιούν μόνο για να πάρουν τα δώρα Του και όχι τον Ίδιο.
Ή ίσως θέλεις να θεραπευτείς από μία ασθένεια ή να πιάσεις μια καλή δουλειά ή να βρεις ένα σύντροφο. Τότε ακούς ότι ο Θεός μπορεί να σε βοηθήσει να πάρεις αυτά τα πράγματα, αλλά πρέπει πρώτα να συγχωρεθούν οι αμαρτίες σου. Κάποιος σου λέει να πιστέψεις ότι ο Χριστός πέθανε για τις αμαρτίες σου και αν το πιστέψεις αυτό, οι αμαρτίες σου θα συγχωρηθούν. Έτσι το χρησιμοποιείς για να απομακρύνεις το εμπόδιο προς την υγεία, την εργασία και τον σύντροφο. Είναι αυτή η σωτηρία του Ευαγγελίου; Δεν το νομίζω.
Με άλλα λόγια, έχει σημασία τι ελπίζεις να πάρεις μέσα από τη συγχώρηση. Έχει σημασία γιατί το θέλεις. Αν θέλεις συγχώρηση μόνο για να γευτείς τη δημιουργία, τότε ο Δημιουργός δεν τιμάται κι εσύ δεν είσαι σωσμένος. Η συγχώρηση είναι πολύτιμη για ένα τελευταίο λόγο: Σου επιτρέπει να απολαύσεις κοινωνία με τον Θεό. Αν δεν θέλεις τη συγχώρηση γι’ αυτό τον λόγο, δεν θα την έχεις καθόλου. Ο Θεός δεν θα χρησιμοποιηθεί σαν νόμισμα για την αγορά ειδώλων.
Παρόμοια ρωτάμε: Γιατί θέλουμε αιώνια ζωή; Κάποιος μπορεί να πει: Γιατί η κόλαση είναι η εναλλακτική λύση και είναι οδυνηρή. Κάποιος άλλος μπορεί να πει: Διότι δεν υπάρχει θλίψη εκεί. Κάποιος άλλος μπορεί να πει: Τα αγαπημένα μου πρόσωπα έχουν πάει εκεί και θέλω να είμαι μαζί τους. Άλλοι μπορεί να ονειρεύονται ατελείωτο σεξ και φαγητό. Ή πιο ευγενικές καταστάσεις. Σ’ όλες αυτές τις βλέψεις λείπει ένα πράγμα: ο Θεός.
Το εξιλαστήριο κίνητρο για να θέλεις την αιώνια ζωή, δίνεται στο κατά Ιωάννη ιζ’:17:3.
«ΚΙ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ, ΤΟ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΕΣΕΝΑ ΤΟΝ ΜΟΝΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ, ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΝ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΑΠΕΣΤΕΙΛΕΣ, ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ.» Αν δεν θέλουμε την αιώνια ζωή επειδή σημαίνει χαρά με τον Θεό, τότε δεν θα έχουμε αιώνια ζωή. Απλά κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας ότι είμαστε Χριστιανοί αν χρησιμοποιούμε το ένδοξο Ευαγγέλιο του Χριστού για να πάρουμε αυτά που αγαπάμε περισσότερο από τον Χριστό. Τα «καλά νέα» δεν θα αποδειχθούν καλά για όποιον ο Θεός δεν είναι το πρώτιστο αγαθό.
Ιδού ο τρόπος που ο Τζόναθαν Έντουαρντς το θέτει σ’ ένα κήρυγμα στον λαό του το 1731. Διάβασέ το αργά και άφησέ το να σε αφυπνίσει στην αληθινή αγαθότητα της συγχώρησης και της ζωής.
«Οι λυτρωμένοι έχουν όλοι το υπαρκτό αγαθό τους με τον Θεό. Ο Θεός ο ίδιος είναι το σημαντικό αγαθό το οποίο έλαβαν ως απόκτημα και απόλαυση με τη λύτρωση. Εκείνος είναι το ύψιστο αγαθό και το σύνολο όλου εκείνου του αγαθού που ο Χριστός αγόρασε. Ο Θεός είναι η κληρονομιά των αγίων. Αυτός είναι η μερίδα των ψυχών τους. Ο Θεός είναι ο πλούτος και ο θησαυρός τους, η τροφή τους, η ζωή τους, η καταφυγή τους, το κόσμημα και το διάδημά τους και η αιώνια τιμή και δόξα τους. Δεν έχουν άλλον στον ουρανό από τον Θεό. Αυτός είναι το μεγάλο αγαθό όπου λυτρωμένοι λαμβάνουν στον θάνατο και στο οποίο θα αναστηθούν στο τέλος του κόσμου. Ο Κύριος ο Θεός, Αυτός είναι το φως της ουράνιας Ιερουσαλήμ· και Αυτός είναι «ο ποταμός του ύδατος της ζωής» που ρέει και το δέντρο της ζωής που αυξάνει «εν τω μέσω του παραδείσου του Θεού». Η ένδοξη εξοχότητα και η ομορφιά του Θεού θα είναι αυτό που θα τέρπει για πάντα τον νου των αγίων και η αγάπη του Θεού θα είναι η αιώνια γιορτή τους. Οι λυτρωμένοι όντως θα απολαμβάνουν και άλλα πράγματα· θα απολαμβάνουν τους αγγέλους και θα απολαμβάνουν ο ένας τον άλλο. Αλλά αυτό που θα απολαμβάνουν στους αγγέλους ή ο ένας στον άλλον ή σε οτιδήποτε άλλο, που θα τους δίνει αγαλλίαση και ευφροσύνη, θα είναι αυτό που θα φαίνεται από τον Θεό μέσα τους.»
«Πανάγαθε Θεέ, συγχώρεσέ μας που κάναμε τα αγαθά Σου υποκατάστατα για Σένα. Είμαστε επιρρεπείς στο να μπερδεύουμε το πορτραίτο με το ίδιο το πρόσωπο. Ικανοποίησέ μας με τον Εαυτό Σου. Εσύ έχεις υποσχεθεί στην Καινή Διαθήκη ότι όλοι θα Με γνωρίσουν από τον μικρότερο μέχρι τον μεγαλύτερο. Ας είναι αυτή η μερίδα μας τώρα, ένα είδος γνώσης. Ω Θεέ, που θεωρείς θησαυρό Εκείνον που γνωρίζουμε. Ας βιώσουμε το Ευαγγέλιο στην πληρότητά του, το οποίο είναι ο Χριστός σταυρωμένος και αναστημένος για τους αμαρτωλούς για να μας φέρει κοντά Σου. Στο Όνομά Σου προσευχόμαστε. Αμήν.»
