Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

Ο Όσιος Σαραπίων


Ο Άγιος Σαραπίων καταγόταν από την Κύπρο και είναι άγνωστος στους Συναξαριστές. Η μνήμη του αναφέρεται στον Πατμιακό Κώδικα 266 ως έξης: «τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Σαραπίωνος τῆς Κύπρου». Ίσως να είναι ο ίδιος με τον Άγιο Απρίων (βλέπε ίδια ημέρα) και συγχέεται το όνομα τους.




Ο Άγιος Απρίων Επίσκοπος Κύπρου



Ο Όσιος Απρίων (ή Ευπρίων), Επίσκοπος Κύπρου, που αναφέρεται στο Συναξάρι της Κωνσταντινουπόλεως, κοιμήθηκε ειρηνικά.







Ο Άγιος Αγαθάγγελος ο Μάρτυρας



Ο Άγιος Μάρτυρας Αγαθάγγελος μαρτύρησε τον 3ο αιώνα μ.Χ. στη Δαμασκό της Συρίας.





Ο Άγιος Θεόπεμπτος και η συνοδεία του




Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον βίο του Αγίου.





Ο Όσιος Πέτρος «ὁ ἐν Μονεβάτοις ἀγωνισάμενος»




Ο Όσιος Πέτρος ήταν μοναχός και κοιμήθηκε με ειρήνη.





Ο Άγιος Απρίων Επίσκοπος Κύπρου



Ο Όσιος Απρίων (ή Ευπρίων), Επίσκοπος Κύπρου, που αναφέρεται στο Συναξάρι της Κωνσταντινουπόλεως, κοιμήθηκε ειρηνικά.







Οι Άγιοι έξι Μάρτυρες καταγόμενοι από τη Φρυγία




Οι Άγιοι έξι Μάρτυρες μαρτύρησαν διά πυρός.







Οι Άγιοι Χίλιοι Τρεις Μάρτυρες που μαρτύρησαν στη Νικομήδεια

Οι Άγιοι αυτοί Μάρτυρες ανήκαν στην υπηρεσία των τεσσάρων εκείνων προτικτόρων και Ρωμαίων αξιωματούχων, οι οποίοι, ύστερα από εντολή του αυτοκράτορα, συνέλαβαν τον Άγιο Ιερομάρτυρα Πέτρο, Αρχιεπίσκοπο Αλεξανδρείας και απέκοψαν την τίμια κεφαλή αυτού (τιμάται 24 Νοεμβρίου).
Όταν οι κύριοι αυτών, μετά το μαρτυρικό θάνατο του Ιερομάρτυρα Πέτρου, έγιναν Χριστιανοί και μαρτύρησαν, τότε και αυτοί μετανόησαν και πίστεψαν στον Χριστό μαζί με τα μέλη των οικογενειών τους. Έτσι, προσήλθαν στον αυτοκράτορα Διοκλητιανό, που βρισκόταν στη Νικομήδεια και ομολόγησαν τον Χριστό. Ο αυτοκράτορας έδωσε την εντολή στους στρατιώτες να τους εκτελέσουν διά ξίφους. Μέχρι τον θάνατό τους οι Μάρτυρες παρέμειναν άφοβοι και χαρούμενοι και έτσι κέρδισαν με το αίμα τους, τους αμαράντινους στεφάνους της αιώνιας ζωής.


Ο Άγιος Γεώργιος ο Νεομάρτυρας εξ Αλικιανού της Κυδωνίας Κρήτης

Ο Άγιος Νεομάρτυς Γεώργιος γεννήθηκε στις 24 Μαΐου 1846 μ.Χ. στο χωριό Αλικιανό της επαρχίας Κυδωνίας της Κρήτης. Ο πατέρας του, που ήταν ιερεύς, ονομαζόταν Νικόλαος Δεβόλης και η μητέρα του Αικατερίνη.
Κατά την επανάσταση του έτους 1866 μ.Χ. στην Κρήτη, ο Άγιος συνελήφθη από τους Τούρκους μαζί με άλλους επαναστάτες και πιεζόταν με κάθε τρόπο να αλλαξοπιστήσει, για να σώσει την ζωή του. Παρ' όλες τις απειλές και τα βασανιστήρια ο Μάρτυρας ομολόγησε με πνευματική ανδρεία τον Χριστό. Έτσι, δέχθηκε το στεφάνι του μαρτυρίου, αφού απέκοψαν την τιμία αυτού κεφαλή, το έτος 1867 μ.Χ.