Ο Όσιος Ισαάκιος (Τοροπτσάνιν) γεννήθηκε στη Ρωσία από πλούσιους και επιφανείς γονείς. Η κύρια ενασχόλησή του ήταν το εμπόριο. Κάποτε όμως η αγαθή διάνοιά του σκέφθηκε ότι όλα τα ανθρώπινα είναι μάταια. Μοίρασε τότε όλη την περιουσία του στους πτωχούς και ήλθε στο σπήλαιο του Οσίου Αντωνίου (τιμάται 10 Ιουλίου), στη Λαύρα του Κιέβου, ποθώντας να αφιερωθεί στον Κύριο. Εκεί εκάρη μοναχός και άρχισε τον σκληρό του πνευματικό αγώνα. Με την ευλογία του Οσίου Αντωνίου κλείσθηκε στο βάθος των Σπηλαίων, στο πιο σκοτεινό κελί.Ο Όσιος προσευχόταν αδιάλειπτα στον Κύριο με δάκρυα, χωρίς να γνωρίζει πότε ήταν νύκτα και πότε ημέρα. Δεν είχε στρώμα και ποτέ δεν ξάπλωνε για ύπνο. Κοιμόταν ελάχιστα καθισμένος σε ένα κούτσουρο. Έτρωγε μόνο λίγο πρόσφορο και έπινε λίγο νερό που του έφερνε ο ίδιος ο Όσιος Αντώνιος.
Ο Όσιος Ισαάκιος δοκιμάσθηκε σκληρά από τον πειρασμό την κενοδοξίας. Όμως το έλεος του Θεού και η αγάπη των Πατέρων τον διαφύλαξαν σώο και αβλαβή. Αφού έζησε με σκληρή άσκηση και νηστεία και πρόκοψε στην υπακοή και την απλότητα, κοιμήθηκε οσίως με ειρήνη. Ο ηγούμενος Ιωάννης και οι αδελφοί κήδευσαν με μεγάλη τιμή το ιερό λείψανό του στον υπόγειο τόπο, όπου αναπαύονταν τα σεπτά λείψανα και των άλλων Αγίων Ασκητών της Λαύρας.
