Γεννήθηκε το 1769 μ.Χ. στην Αλαγονία Καλαμάτας. Χρημάτισε μητροπολίτης Ερυθρών και κατόπιν Πατρών (1780 - 1799 μ.Χ.). Υπό την ιδιότητα του «πρώην» εκλέχθηκε μητροπολίτης Ναυπλίου και Άργους (1810 μ.Χ.).
Το έτος 1819 μ.Χ. μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία από τον Δανιήλ Παμπούκη, ηγούμενο της Μονής του Βράχου Νεμέας. Ο ίδιος δε, έκαμε Φιλικούς τους προκρίτους της επαρχίας του όπως τον Ιωάννη Ιατρού και τους αδελφούς Παπαλεξοπούλου στο Ναύπλιο, τον Ιωάννη Περούκα, τον Σταμάτη Αντωνόπουλο, τους αδελφούς Βλάσση στο Άργος, τον Ιερέα Γεώργιο Βελίνη στο Πλατανίτι, τον Θεοδόσιο Μπούσκο στο Τζαφέραγα, τον Γεώργιο Κακάνη στο Χώνικα, τον αρχιδιάκονό του Αθανάσιο Σολιώτη, τον Ιερέα παπα – Κωσταντή στον Αχλαδόκαμπο.
Η προεπαναστατική εθνική δραστηριότητα του Γρηγορίου έγινε αντιληπτή από τους Τούρκους και γι' αυτό, με διαταγή του καϊμακάμη της Τρίπολης, κλείστηκε μαζί με άλλους αρχιερείς στις φυλακές της πόλης και υπέφερε τα πάνδεινα, μέχρις ότου από τις κακουχίες, την ασιτία και τα πολύμηνα μαρτύρια πέθανε στις 18 ή 21 Σεπτεμβρίου 1821 μ.Χ.
