Η Αγία μάρτυς Αντωνίνα,ήταν μία χριστιανή παρθένος,η οποία αποτελούσε ένα τηλαυγή αστέρα της κωμόπολης Καρδάμου,όπου και γεννήθηκε.Προικισμένη με εξωτερική και εσωτερική ομορφιά,ζούσε με εγκράτεια,σεμνότητα και άσκησε και έθεσε όλες τις δυνάμεις και τις οικονομίες της,στη διακονία,την περίθαλψη και ανακούφιση των πτωχών και δυστυχισμένων συνανθρώπων της.Η χριστιανική της διαγωγή και συμπεριφορά, καταγγέλθηκε στον έπαρχο Φύστο,ο οποίος τη συνέλαβε και την ανέκρινε.Η Αντωνίνα με ακατάβλητο φρόνημα και θεία υπερηφάνεια,ομολόγησε την πίστη της στο Χριστό και κάλεσε και τον Έπαρχο να μετανοήσει και να βαπτισθεί χριστιανός.Απογοητευμένος ο έπαρχος,επειδή όλες του οι προσπάθειες έπεφταν στο κενό και γνωρίζοντας ότι η Αγία έδιδε μεγάλη βαρύτητα στην παρθενική της τιμή,διέταξε να την ρίξουν σε κάποιο πορνείο.Η θερμή προσευχή της παρθένου, προκάλεσε τρομερό σεισμό στο σπίτι αυτό με αποτέλεσμα οι ίδιες οι γυναίκες να την διώξουν απ'αυτό.Ο Φύστος την επανασυνέλαβε και την έριξε σε κάποιο άλλο καταφύγιο.Κάποιος όμως χριστιανός ονόματι Αλέξανδρος, επισκέφθηκε το πορνείο και τη φυγάδευσε δανείζοντάς τής τα δικά του ρούχα.Έξαλλος ο Φύστος όταν πληροφορήθηκε το γεγονός διέταξε την άμεση σύλληψή τους.Μετά την απολογία τους διέταξε το σκληρό βασανισμό τους.και όντως αφού τούς ακρωτηρίασαν, τούς άλειψαν με πίσσα και έριξαν τα σώματά τους στη φωτιά,χαρίζοντάς τους και στεφάνους του μαρτυρίου. Απολυτίκιον.Ήχος α'.Της ερήμου πολίτης.
Ξυνωρίς η αγία των Μαρτύρων υμνείσθω μοι,συν τω ευκλεεί Αλεξάνδρω,Αντωνίνα η πάνσεμνος·αγάπη γαρ και πίστει ευσεβεί,εκλάμψαντες εν άθλοις ιεροίς,ιαμάτων εφαπλούσι μαρμαρυγάς,τοις ποθώ ανακράζουσα δόξα τω ενισχύσαντι υμάς,δόξα τω στεφανώσαντι,δόξα τω ενεργούντι δι'υμών,πάσιν ιάματα.
Κοντάκιον Ήχος δ'.Επεφάνης σήμερον.
Των Μαρτύρων έλαμψεν,η αξιέπαινος μνήμη,ην πιστοί τελέσωμεν,και ανυμνήσωμεν πιστώς, εν επι γνώσει κραυγάζοντες,Συ των Μαρτύρων,Χριστέ το κραταίωμα.
