Η Αγία Φεβρωνία,ήταν περιζήτητη νύμφη για την σωματική της ομορφιά. το ίδιο όμως έλαμπε και η αγνή ψυχή της.Για το λόγο αυτό σε ηλικία 17 ετών,επέλεξε το δρόμο της άσκησης και της εγκράτειας στο μοναστήρι όπου ηγουμένη ήταν η θεία της,Βρυένη.Γρήγορα,παρά το νεαρό της ηλικίας της,προσαρμόσθηκε στους δύσκολους κανόνες της μοναχικής ζωής βρίσκοντας παράλληλα και χρόνο για να μελετά και εμβαθύνει στις Θείες Γραφές.Έγινε δε υπόδειγμα ανάμεσα στις άλλες μοναχές για τη σύνεσή της το ζήλο της,την προθυμία της και το ταπεινό της φρόνημα. Κάποια ημέρα όμως,ένα στρατιωτικό σώμα το οποίο κατεδίωκε χριστιανούς,με επικεφαλής το Σεληνο έφθασε και στο μοναστήρι της Φεβρωνίας.Οι άλλες μοναχές κατόρθωσαν να διαφύγουν,η Αγία όμως η οποία ήταν άρρωστη δεν κατόρθωσε να μετακινηθεί.Κοντά της παρέμειναν η ηγουμένη Βρυένη και η αδελφή Θωμαΐς. Απολυτίκιον.Ήχος γ'.Την ωραιότητα.
Ως της ασκήσεως,ροδονηδύπνευστον,οσμήν αθλήσεως,τω κόσμω έπνευσας,εις οσμήν μύρων του Χριστού,δραμούσα ασχέτω πόθω, όθεν ως παρθένον σε,και Οσίαν και Μάρτυρα, θαυμαστώς εδόξασε,Φεβρωνία ο Κύριος,ω πρέσβευε υπέρ των βοώντων χαίρε σεμνή Οσιομάρτυς.
