Ήταν ποιμένας που είχε «την μόρφωσιν της γνώσεως και της αληθείας εν τω νόμω». Δηλαδή, την ακριβή γνώση και αλήθεια,που βρίσκεται μέσα στο Νόμο, στην Παλαιά και Καινή Διαθήκη.Όταν ξέσπασε ο φονικός διωγμός κατά της Εκκλησίας στα χρόνια του Διοκλητιανου,το ποίμνιό του,προκειμένου να χάσει τον πολύτιμο ποιμένα του,με θερμές παρακλήσεις κατάφερε και τον έπεισε να απομακρυνθεί από τον τόπο των διωγμών. Αποχώρησε στη Δυσσό,πόλη της Θράκης,και εκεί ασκήτευε μέχρι να περάσει ο άγριος αυτός διωγμός.Όταν πέρασε η μπόρα του διωγμού,επανήλθε στο ποίμνιό του και με όλη την πατρική στοργή που τον διέκρινε,στήριζε στην πίστη τους αδυνάτους και πρωτοστατούσε στη βοήθεια των χηρών,ορφανών,ασθενών,και γενικά,των θλιβομένων. Έζησε πολλά χρόνια.Πρόλαβε μέχρι και τη βασιλεία του Ιουλιανού του Παραβάτη.Οι ειδωλολάτρες,όμως,που ήταν προστατευόμενοι αυτού του αυτοκράτορα,έπιασαν το Δωρόθεο και αφού τον βασάνισαν ανελέητα τον σκότωσαν.Έτσι κέρδισε το στεφάνι του μαρτυρίου. Τότε ο Δωρόθεος ήταν 107 χρονών.Σήμερα σώζεται εκκλησιαστικό σύγγραμμά του,για τους 70 μαθητές του Ιησού Χριστού.(Η μνήμη του,σε ορισμένους Συναξαριστές,περιττώς επαναλαμβάνεται και την 9η Οκτωβρίου).Απολυτίκιον. "Ηχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως δώρημα τέλειον, εκ του των φώτων Πατρός, σοφίας την έλλαμψιν, ως Ιεράρχης σοφός, εδέξω Δωρόθεε· όθεν και πλεονάσας, τον σον τάλαντον μάκαρ, ήθλησας υπέρ φύσιν, βαθυτάτω εν γήρα, πρεσβεύων Ιερομάρτυς, υπέρ των ψυχών ημών.
Κοντάκιον Ήχος γ'. Η Παρθένος
Ορθοδόξοις δόγμασιν, Ιερομάρτυς κηρύξας, δώρον θείον άγιον, σαυτόν προσήξας τω Κτίστη, πρότερον εν τη ασκήσει ενδιαπρέψας, ύστερον τω μαρτυρίω στερρώς αθλήσας, και νομίμως υπεδέξω, βραβείον νίκης, παρά Χριστού του Θεού.
